زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

تشنگی در بهشت آدم (قرآن)





حضرت آدم علیه‌السّلام از تشنگی، در بهشت خویش در امان بود.


۱ - تشنگی در بهشت آدم علیه السلام



آدم علیه‌السّلام از تشنگی، در بهشت خویش در امان بود.
وانک لا تظمؤا فیها ولا تضحی. «و نه در آن تشنه شوی و نه دچار آفتاب زدگی گردی.»

۱.۱ - چهار نیاز اصلی


در این آیه و آیه قبل به چهار نیاز اصلی و ابتدایی انسان یعنی نیاز به غذا و آب و لباس و مسکن (پوشش در مقابل آفتاب) اشاره شده است، تامین این نیازمندیها در بهشت بخاطر وفور نعمت بوده است و در واقع ذکر این امور توضیحی است برای آنچه در جمله" فتشقی" (به زحمت خواهی افتاد) آمده است.

۱.۲ - ضروریترین نیازها


و انک لا تظمؤا فیها «انک» با فتح و کسر همزه خوانده شده است و دلیل فتح آن این است که عطف بر «الا تجوع» و تقدیر آن چنین است. و ان لک انک لا تظمؤا یعنی و تو در این مکان تشنه نمی‌ شوی و اما کسر آن بنا بر استیناف است. با توجه به این که خوراک و پوشاک و نوشاک، همه از ضروریترین نیازهای انسان می‌ باشد.
خداوند وجود همه آنها را در بهشت به آدم یاد آوری کرده و نیز بیان فرموده است که استفاده از این نعمتها بدون وسیله و زحمتی که اهل دنیا (برای استفاده از نعمتها) بدان نیازمندند، امکان پذیر است.
[۳] طبرسی، فضل بن حسن، ترجمه جوامع الجامع، ج۴، ص۱۱۳.


۲ - پانویس


 
۱. طه/سوره۲۰، آیه۱۱۹.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۳۲۱.    
۳. طبرسی، فضل بن حسن، ترجمه جوامع الجامع، ج۴، ص۱۱۳.


۳ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۸، ص۱۶۳، برگرفته از مقاله «تشنگی در بهشت آدم».    


رده‌های این صفحه : تشنگی | حضرت آدم | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.