بهشتی شدن با امر به معروف (قرآن)انجام دستورات و اعمالی که خداوند از بندگانش خواسته است مایه سعادت و دستیابی به رضایت و پاداش الهی است. ۱ - مقام والای مؤمنانامر به معروف و نهی از منکر، زمینه راهیابی به بهشت : «ان الله اشتری من المؤمنین انفسهم وامولهم بان لهم الجنة...... الامرون بالمعروف والناهون عن المنکر والحـفظون لحدود الله وبشر المؤمنین.» «در حقیقت خدا از مؤمنان جان و مالشان را به (بهای) اینکه بهشت برای آنان باشد خریده است...... وادارندگان به کارهای پسندیده بازدارندگان از کارهای ناپسند و پاسداران مقررات خدایند و مؤمنان را بشارت ده.» در این دو آیه مقام والای مجاهدان با ایمان، با ذکر مثال جالبی بیان شده است. در این مثال خداوند خود را خریدار و مؤمنان را فروشنده معرفی کرده و می‌گوید: "خداوند از مؤمنان جانها و اموالشان را خریداری می‌کند و در برابر این متاع، بهشت را به آنان می‌دهد" (ان الله اشتری من المؤمنین انفسهم و اموالهم بان لهم الجنة) و از آنجا که در هر معامله در حقیقت" پنج رکن اساسی" وجود دارد که عبارتند از خریدار،فروشنده، متاع،قیمت و سند معامله، خداوند در این آیه به تمام این ارکان اشاره کرده است. خودش را" خریدار" و مؤمنان را" فروشنده" و جانها و اموال را" متاع" و بهشت را"ثمن " (بها) برای این معامله قرار داده است. ۲ - عمل خیر بهای بهشت(آن متاع بهشت را برای چه کسانی می‌داند؟) " آنها که مردم را به نیکیها دعوت می‌کنند" (الآمرون بالمعروف). " آنها که تنها به وظیفه دعوت به نیکی قناعت نمی‌کنند بلکه با هر گونه فساد و منکری می‌جنگند" (و الناهون عن المنکر). و" آنها که پس از ادای رسالت امر به معروف و نهی از منکر، به آخرین و مهمترین وظیفه اجتماعی خود یعنی حفظ حدود الهی و اجرای قوانین او و اقامه حق و عدالتقیام می‌کنند" (و الحافظون لحدود الله). پس از ذکر این صفات نه گانه، خداوند بار دیگر چنین مؤمنان راستین و تربیت یافتگان مکتب ایمان و عمل را تشویق می‌کند و به پیامبرش می‌گوید: "این مؤمنان را بشارت ده" (و بشر المؤمنین). و از آنجا که متعلق بشارت ذکر نشده و یا به تعبیر دیگر بشارت بطور مطلق آمده است، مفهوم وسیعی را می‌فهماند که هر خیر و سعادتی را در بر می‌گیرد، یعنی آنها را به هر خیر و هر سعادت و هر گونه افتخار بشارت ده!. «و الحافظون لحدود الله» ابن عباس گوید: یعنی آنان که به اطاعت خداوند قیام کنند و آنهایی که فرائض خدا و اوامر او را انجام داده و از نواهی او اجتناب می‌کنند. زیرا حدود خداوند دستورات و نواهی او است. «و بشر المؤمنین» این دستوری است به پیغمبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم که تصدیق کنندگان خداوند و معترفان نبوت خود را به ثواب جزیل و منزلت بزرگ و مخصوص مژده دهد. ۳ - پانویس۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۵۴۲، برگرفته از مقاله «بهشتی شدن با امر به معروف». |