انفاق منافقان (قرآن)از صفات منافقان که در آیات قرآن به آن اشاره شده، «انفاق» است. ۱ - کراهت از انفاقکراهت منافقان، از انفاق در راه خدا: «وَ ما مَنَعَهُمْ أَنْ تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقاتُهُمْ إِلَّا أَنَّهُمْ ... وَ لا يُنْفِقُونَ إِلَّا وَ هُمْ كارِهُونَ؛هيچ چيز مانع قبول انفاقهاى آنها نشد، جز اينكه آنها ... و انفاق نمىكنند مگر با كراهت.» ۲ - خصلت منافقانمنافقان، مردمى داراى خصلت بخل و امتناع از انفاق: «الْمُنافِقُونَ وَ الْمُنافِقاتُ ... وَ يَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ ...؛مردان منافق و زنان منافق، ... و دستهايشان را از انفاق و بخشش مىبندند....» ۳ - مقبول نبودن انفاقمقبول نبودن انفاق منافقان، در نزد خداوند: «قُلْ أَنْفِقُوا طَوْعاً أَوْ كَرْهاً لَنْ يُتَقَبَّلَ مِنْكُمْ ...؛بگو: انفاق كنيد؛ خواه از روى ميل باشد يا اكراه، هرگز از شما پذيرفته نمىشود....» ۴ - علت عدم قبول انفاقعلت عدم قبول انفاق منافقان عبارتند از: ۴.۱ - کفرکفر به خدا و پیامبر صلیاللهعلیهوآله از عوامل عدم قبول انفاق منافقان: «قُلْ أَنْفِقُوا طَوْعاً أَوْ كَرْهاً لَنْ يُتَقَبَّلَ مِنْكُمْ ... • وَ ما مَنَعَهُمْ أَنْ تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقاتُهُمْ إِلَّا أَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ وَ لا يَأْتُونَ الصَّلاةَ إِلَّا وَ هُمْ كُسالى وَ لا يُنْفِقُونَ إِلَّا وَ هُمْ كارِهُونَ؛بگو: انفاق كنيد؛ خواه از روى ميل باشد يا اكراه، هرگز از شما پذيرفته نمىشود؛ ... هيچ چيز مانع قبول انفاقهاى آنها نشد، جز اينكه آنها به خدا و پيامبرش كافر شدهاند، و نماز به جا نمىآورند جز با كسالت، و انفاق نمىكنند مگر با كراهت.» ۴.۲ - فسقفسق منافقان، از عوامل عدم پذيرش انفاق آنها: «قُلْ أَنْفِقُوا طَوْعاً أَوْ كَرْهاً لَنْ يُتَقَبَّلَ مِنْكُمْ إِنَّكُمْ كُنْتُمْ قَوْماً فاسِقِينَ؛بگو: انفاق كنيد؛ خواه از روى ميل باشد يا اكراه، هرگز از شما پذيرفته نمىشود؛ چرا كه شما گروه فاسقى بودهايد.» ۴.۳ - کاهلی در نمازكسالت و كاهلى در نماز، از عوامل عدم قبول انفاق منافقان: «وَ ما مَنَعَهُمْ أَنْ تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقاتُهُمْ إِلَّا أَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ وَ لا يَأْتُونَ الصَّلاةَ إِلَّا وَ هُمْ كُسالى وَ لا يُنْفِقُونَ إِلَّا وَ هُمْ كارِهُونَ؛هيچ چيز مانع قبول انفاقهاى آنها نشد، جز اينكه آنها به خدا و پيامبرش كافر شدهاند، و نماز به جا نمىآورند جز با كسالت، و انفاق نمىكنند مگر با كراهت.» ۵ - دعوت به ترک انفاقدعوت منافقان از يكديگر بر ترک انفاق به اطرافيان پیامبر صلىاللهعليهوآله: «هُمُ الَّذِينَ يَقُولُونَ لا تُنْفِقُوا عَلى مَنْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّى يَنْفَضُّوا ... وَ لكِنَّ الْمُنافِقِينَ لا يَفْقَهُونَ؛آنها كسانى هستند كه مىگويند: به افرادى كه نزد پيامبر خدا هستند انفاق نكنيد تا پراكنده شوند. ... ولى منافقان نمىفهمند.» ۵.۱ - هدف از ترک انفاقپراكندن مؤمنان از اطراف پيامبر صلىاللهعليهوآله، هدف منافقان، از ترك انفاق خود به آنان: «هُمُ الَّذِينَ يَقُولُونَ لا تُنْفِقُوا عَلى مَنْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّى يَنْفَضُّوا ... وَ لكِنَّ الْمُنافِقِينَ لا يَفْقَهُونَ؛آنها كسانى هستند كه مىگويند: «به افرادى كه نزد پيامبر خدا هستند انفاق نكنيد تا پراكنده شوند. ... ولى منافقان نمىفهمند.» ۶ - بیارزشی انفاق منافقانكراهت و بى ميلى در انفاق منافقان، از عوامل بى ارزشى انفاق آنان: «وَ ما مَنَعَهُمْ أَنْ تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقاتُهُمْ إِلَّا أَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ وَ لا يَأْتُونَ الصَّلاةَ إِلَّا وَ هُمْ كُسالى وَ لا يُنْفِقُونَ إِلَّا وَ هُمْ كارِهُونَ؛هيچ چيز مانع قبول انفاقهاى آنها نشد، جز اينكه آنها به خدا و پيامبرش كافر شدهاند، و نماز به جا نمىآورند جز با كسالت، و انفاق نمىكنند مگر با كراهت.» ۷ - غرامت پنداشتن انفاق مالغرامت پنداشتن انفاق مال، از سوى بعضى بادیهنشینان منافق: «الْأَعْرابُ أَشَدُّ كُفْراً وَ نِفاقاً وَ أَجْدَرُ أَلَّا يَعْلَمُوا حُدُودَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ ... • وَ مِنَ الْأَعْرابِ مَنْ يَتَّخِذُ ما يُنْفِقُ مَغْرَماً ...؛ باديهنشينان عرب، كفر و نفاقشان شديدتر است؛ و به ناآگاهى از حدود احكامى كه خدا بر پيامبرش نازل كرده، سزاوارترند؛ ... گروهى از اين اعراب باديهنشين، چيزى را كه (در راه خدا) انفاق مىكنند، غرامت محسوب مىدارند.....» ۸ - مذمت منافقانمذمّت خداوند از منافقان، به جهت انفاق بدون ميل و رغبت آنان: «... وَ لا يُنْفِقُونَ إِلَّا وَ هُمْ كارِهُونَ؛... و انفاق نمىكنند مگر با كراهت.» ۹ - پانویس
۱۰ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۲۷۲، برگرفته از مقاله «انفاق منافقان». |