اقرار انبیا (قرآن)پیامبران، به پیمان الهی درباره ایمان به پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم پس از خود و حمایت از وی اقرار می کردند. ۱ - اقرار پیامبرانو اذ اخذ الله میثـق النبیین لمآ ءاتیتکم من کتـب و حکمة ثم جآءکم رسول مصدق لما معکم لتؤمنن به ولتنصرنه قال ءاقررتم واخذتم علی ذلکم اصری قالوا اقررنا...(و (به خاطر بیاورید) هنگامی را که خداوند، از پیامبران (و پیروان آنها)، پیمان مؤکّد گرفت، که هرگاه کتاب و دانش به شما دادم، سپس پیامبری به سوی شما آمد که آنچه را با شماست تصدیق می‌کند، به او ایمان بیاورید و او را یاری کنید! سپس (خداوند) به آنها گفت: «آیا به این موضوع، اقرار دارید؟ و بر آن، پیمان مؤکّد بستید؟» گفتند: «(آری) اقرار داریم!» (خداوند به آنها) گفت: «پس گواه باشید! و من نیز با شما از گواهانم.») (یک احتمال درباره «رسول» این است که مقصود از آن، خصوص پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم باشد.) اقرار انبیا، به پیمان الهی درباره ایمان به پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و بشارت به نبوت وی از آیه زیر قابل برداشت است. و اذ اخذ الله میثـق النبیین لمآ ءاتیتکم من کتـب و حکمة ثم جآءکم رسول مصدق لما معکم لتؤمنن به ولتنصرنه قال ءاقررتم واخذتم علی ذلکم اصری قالوا اقررنا... ۱.۱ - تفسیر آیهدر حقیقت همانطور كه پيامبران و امتهاى بعد موظف‌اند نسبت به پيامبران گذشته و آيين آنها احترام بگذارند و اصول آنها را محترم بشمرند پيامبران و امتهاى پيشين نيز نسبت به پيامبران بعد از خود چنين وظيفه‌اى داشته‌اند، در آیات قرآن كرارا اشاره به وحدت هدف پيغمبران خدا شده است و اين آیه نمونه زنده‌اى از آن است. ۲ - پانویس
۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۱۴۵، برگرفته از مقاله «اقرار انبیا». |