اعتدال در عبادت (قرآن)معناى جهر و اخفات امر به اعتدال در قرائت نماز است. ۱ - منع از افراط و تفریط در نمازلزوم رعایت اعتدال و پرهیز از افراط و تفریط در آهنگ عبادت‌ها و نیایش‌ها: «قل ادعوا اللـه او ادعوا الر حمـن ایا ما تدعوا فله الاسماء الحسنی ولا تجهر بصلاتک ولا تخافت بها وابتغ بین ذلک سبیلا: بگو: ««الله» را بخوانید یا «رحمان» را، هر کدام را بخوانید، (ذات پاکش یکی است؛ و) برای او بهترین نامهاست! » و نمازت را زیاد بلند، یا خیلی آهسته نخوان؛ و در میان آن دو، راهی (معتدل) انتخاب کن! » تفسیر این آیه ناظر به افراط و تفریط در بلند خواندن و آهسته خواندن است ، مى گوید نه بیش از حد بلند بخوان و فریاد بزن ، و نه بیش از حد آهسته که تنها حرکت لبها مشخص شود و صدائى به گوش نرسد. در تفسیر علی بن ابراهیم از امام صادق (علیه السلام ) چنین نقل شد که در تفسیر آیه فرمود: الجهر بها رفع الصوت ، و التخافت بها مالم تسمع نفسک ، و اقراء بین ذلک : جهر این است که زیاد صدا را بلند کنى ، و اخفات آن است که حتى خودت نشنوى ، هیچیک از این دو را انجام نده ، بلکه حد وسط میان آن دو را انتخاب کن. علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می فرماید: معناى جهر و اخفات امر به اعتدال در قرائت نماز است.جهر و اخفات دو صفت متقابل همند که صداها را با آندو توصیف مى کنند، وچه بسا در وسط آن دوصفت دیگرى را هم معتبر بشمارند که نسبت به جهر اخفات باشد ونسبت به اخفات جهر باشد، (مانند آب ملایم که نسبت به آب داغ خنک و نسبت به آب یخ داغ است ) ودر این صورت جهر به معناى مبالغه در بلند کردن آواز و اخفات به معناى مبالغه در آهسته سخن گفتن وحد وسط آندو معتدل حرف زدن مى شود، وبنابراین معناى آیه این مى شود که : در نماز صدایت را خیلى بلند مکن وخیلى هم آهسته مخوان ، حد وسط را رعایت نما. ۲ - پانویس۳ - منبعفرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «اعتدال در عبادت». |