ابوبکر احمد برقانی خوارزمی
ابوبکر احمد برقانی خوارزمی
قرن: 5
(425-336 ق)
فقیه، محدث، قرآنپژوه، نحوى. معروف به حافظ كبیر. از اهالى خوارزم بود كه در بغداد سكنى گزید. در خوارزم ابوالعباس حیرى نیشابورى و در هرات از ابوالفضل بن خمیرویه و در جرجان از ابوبكر اسماعیلى و در بغداد از ابوعلى صواف و محمد بن جعفر بندار و در نیشابور از ابوعمرو بن حمدان و ابواحمد حاكم و در دمشق از ابوبكر بن ابىالحدید و در مصر از حافظ عبدالغنى حدیث شنید.
ابوعبدالله صورى و ابوبكر بیهقى و ابوبكر خطیب بغدادى و ابواسحاق شیرازى و ابوطاهر احمد كرجى و بسیارى دیگر از شاگردان وى بودند.
خطیب بغدادى او را ثقه، پرهیزكار و داناى فقه و حدیث توصیف كرده است. ابوبكر تا زمان مرگ خویش از تألیف و تصنیف بازنایستاد. او در بغداد درگذشت. از آثار وى «مسند»ى است كه جامع تمامى احادیث «صحیح» بخارى و «صحیح» مسلم است. او احادیث سفیان ثورى و شعبه و ایوب و دیگران را نیز جمعآورى كرده است.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج2، ص41.