قاضی نعمان مغربی

قاضی نعمان مغربی

فقیه و قاضی القضات اسماعیلیه
اطلاعات فردی
نام کامل	نعمان بن محمد بن منصور بن احمد بن حیون تمیمی
لقب	قاضی نعمان
تاریخ تولد	بین سال‌های ۲۸۳ تا ۲۹۰ق
زادگاه	قیروان (تونس امروزی)
تاریخ وفات	۲۹ جمادی‌الثانی ۳۶۳ق
اطلاعات علمی
تألیفات	دعائم الاسلام • مناقب بنی هاشم • تقویم الاحکام • الاتفاق و الافتراق و ...
سایر	فقیه و نویسنده
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
سیاسی	قاضی‌القضات فاطمیان

نعمان بن محمد، معروف به قاضی نعمان (۲۸۳-۳۶۳ق)، بزرگ‌ترین فقیه اسماعیلیه. وی در دستگاه فاطمیان وظایفی چون قاضی القضات را بر عهده داشته است. قاضی از ابتدای دعوت فاطمیان همراه آنان بود و چهار خلیفه فاطمی را خدمت کرد.

از قاضی نعمان آثار فراوانی به جای مانده است که حاکی از احاطۀ علمی وی بر کلام و فقه امامیه است. دعائم الاسلام، اساس التأویل، المجالس و المسایرات از جمله تألیفات او می‌باشند.

برخی از عالمان اثناعشری همچون علامه مجلسی، وی را شیعه دوازده امامی دانسته‌اند، اما شواهد تاریخی و نیز آثار به جای مانده از قاضی نعمان بر اسماعیلی بودن وی دلالت دارند.

معرفی

نعمان بن محمد بن منصور بن احمد بن حیون تمیمی با کنیه ابوحنیفه که ائمه اسماعیلی او را تنها با نامش «نعمان» می‌خواندند. نام او بیش از کنیه‌اش معروف بوده و این به جهت اجتناب از اشتباه گرفتن وی با ابوحنیفه، فقیه مذهب حنفی بوده است.

پدرش، ابوعبدالله محمد، در رجب سال ۳۵۱ق در ۱۰۴ سالگی درگذشت و ابوحنیفه بر او نماز گزارد و در باب سلم (یکی از ابواب قیروان) مدفون گشت.

تاریخ تولد وی نامشخص است. اما از میان اقوال می‌توان تولد وی را بین سال‌های ۲۸۳ تا ۲۹۰ق دانست. تولد و رشد وی در قیروان (تونس امروزی) بود. دربارۀ خانواده‌اش اطلاعات چندانی در دست نیست. برخی از نویسندگان اسماعیلی احتمال داده‌اند که پدرش نیز از داعیان اسماعیلی بوده باشد.

با چهار خلیفۀ فاطمی (مهدی، قائم، منصور و معز) هم‌عصر بود و بدانها خدمت کرد و در ۲۹ جمادی‌الثانی ۳۶۳ق وفات یافت.

جایگاه علمی

از قاضی نعمان آثار فراوانی به جای مانده است که حاکی از احاطۀ علمی وی بر کلام و فقه امامیه است. آصف فیضی در مقدمه دعائم الاسلام دربارۀ او نوشته است: «قاضی نعمان دارای مواهبی متعدد بود؛ علم زیاد و معرفتی وسیع داشت، اهل تحقیق و جستجو و کثیرالتألیف بود». ابن خلکان نیز به نقل از کتاب اخبار قضاة مصر دربارۀ او چنین نوشته است:

قاضی نعمان بن محمد، در غایت فضیلت بود، اهل قرآن و عالم به معانی آن بود، از ابعاد فقه و اختلاف فقها آگاهی داشت. لغت، شعر قوی و تاریخ مردم را می‌شناخت. در همۀ اینها با درایت و انصاف بود. به بهترین وجه و زیباترین عبارت، هزاران صفحه دربارۀ اهل بیت تألیف کرد. کتابی نیکو در باب مناقب و مثالب نگاشت. همچنین ردیه‌هایی بر مخالفان دارد: بر ابوحنیفه، مالک، شافعی و ابن سریج ردیه دارد...

فعالیت‌های سیاسی اجتماعی

قاضی نعمان در دستگاه فاطمیان وظایف خطیری چون قاضی القضاتی را بر عهده داشته است. قاضی از ابتدای دعوت فاطمیان همراه آنان بود و چهار خلیفه فاطمی را خدمت کرد. تألیفات قاضی نعمان از عوامل مهم تحکیم پایه‌های حکومت فاطمی به شمار می‌روند. دربارۀ خدمات قاضی نعمان با استفاده از آنچه خودش در المجالس و المسایرات نقل کرده است، چنین گفته‌اند:

از سال ۳۱۳ تا ۳۲۲ق مؤلف مسئولیت رساندن اخبار را به عبیدالله و قائم عهده‌دار بوده است. احتمال دارد که این مسئولیت صرف خدمت یا مراقبتی بوده است.

از سال ۳۲۲ تا ۳۳۴ق در زمان خلیفۀ دوم فاطمی، القائم بامرالله، مؤلف همان مسئولیت رساندن اخبار را به خلیفه به عهده داشت و به استنساخ کتب برای اسماعیل فرزند قائم نیز می‌پرداخت.

از سال ۳۳۴ تا ۳۴۱ق هنگامی که اسماعیل خلیفۀ سوم فاطمی شد و لقب ابی طاهر المنصوربالله را بر خود نهاد، جایگاه مؤلف تا قضاوت ارتقا یافت. خود می‌گوید: «من اولین کسی بودم که منصب قضاوت را به من داد و نامم را بلند گردانید و مقامم را نکو داشت».

از سال ۳۳۴ تا ۳۳۷ق منصور او را قاضی شهر طرابلس کرد.

در سال ۳۴۱ق در عهد معز، خلیفۀ چهارم فاطمی، شوکت و عظمت نعمان افزایش یافت، چرا که نعمان قبل از خلافت وی با او ارتباط وثیقی داشت. «آنچه را می‌خواستم به عرض منصور بالله برسانم، ابتدا به معز لدین الله عرضه می‌کردم؛ اگر نظر او مساعد بود، انجام می‌دادم و آنچه را نمی‌پسندید ترک می‌کردم». همین پیروی مطلق از معزّ، راه را برای وصول نعمان به مراتب بالا در دولت فاطمی هموار کرد و او را از بزرگان اندیشۀ اسماعیلی قرار داد. قاضی از فرصت به دست آمده بهترین استفاده را برد و بسیاری از کتاب‌هایش را در این دوره منتشر کرد.

در سال ۳۶۲ق معزّ به مصر نقل مکان کرد و رکن مستحکم خلافت فاطمی شد. نعمان نیز همراه او به مصر رفت و معزّ با کمک‌های فکری او، پایه‌های حکومت را بر مبنایی اسلامی و شیعی استوار کرد و شهر قاهره را بنیان نهاد.

مذهب

مشهورترین قول دربارۀ مذهب قاضی نعمان آن است که وی در ابتدا مالکی بود، آن گاه به مذهب اسماعیلی گروید. با این حال، دربارۀ مذهب وی اقوال متعددی وجود دارد:

پیش از خلافت فاطمیان

مالکی: این قول را ابن خلکان مطرح کرده است و عده‌ای دیگر همچون علامه مجلسی، فرهاد دفتری و... به تبعیت از وی این قول را برگزیده‌اند.

اسماعیلی: بعضی از نویسندگان اسماعیلی، ادعا کرده‌اند که وی از همان ابتدا دارای مذهب اسماعیلی بوده، انتساب وی را به مذاهب دیگر بعید دانسته‌اند.

حنفی: ابن تغری بردی بر اساس استدلالی نادرست ادعا کرده است که او حنفی بوده است.

پس از ورود به حکومت فاطمیان

اسماعیلی: همۀ متون اسماعیلی قاضی نعمان را از علمای بزرگ خود دانسته، از او به بزرگی و عظمت یاد می‌کنند. همچنین برخی از بزرگان شیعۀ اثناعشریه مانند ابن شهر آشوب، مقدس اردبیلی و... و بسیاری از بزرگان اهل سنت مانند ذهبی، عسقلانی و... نیز همین نظر را پذیرفته‌اند.

دوازده‌امامی: برخی از علمای دوازده‌امامی، قاضی نعمان را شیعۀ اثناعشری دانسته‌اند. علامه مجلسی، سید بحرالعلوم، محدث نوری، مامقانی، شیخ عباس قمی و آقابزرگ تهرانی و... این قول را برگزیده‌اند.

آثار

یکی از جنبه‌های بسیار برجستۀ شخصیت قاضی نعمان، اهتمام او به نویسندگی است. او به دلیل تألیفات فراوان، در زمرۀ پرکارترین نویسندگان فاطمی قرار گرفته است. عارف تامر از آثار وی لیست ذیل را ارائه کرده است:

پانویس

منابع