آل‌یاسین
آل‌ِیاسین، یا اِل‌یاسین، تلفظی از الیاس یا به معنای خاندان وی است که در قرآن به آنها سلام داده شده است. بر پایه برخی روایات یاسین حضرت محمد(ص) و آل یاسین خاندان اویند.
زیارت آل یاسین نیز از زیارت‌نامه‌های امام زمان(ع) است که با جملۀ «سلامٌ عَلی آلِ یاسین» آغاز می‌شود.
تلفظ
ال یاسین در قرآن با عبارت «سَلامٌ عَلی ال‌یاسین» به کار رفته است. قاریان و مفسّران این واژه را به چند گونه خوانده‌اند. بیشتر قُرّاءِ مکّه و بصره و کوفه آن را اِل‌یاسین و بیشتر قرّاءِ مدینه آل یاسین قرائت کرده‌اند.
منظور از آل یس در قرآن
درباره ال یاسین چند نظر مطرح است
- ال یاسین تلفظی دیگر از الیاس است، مانند میکال و میکائیل و سیناء و سینین. به گفته ابن جنّی، این‌گونه تلفظ در میان اعراب رایج بوده است.
- به گفته زجّاج، ال یاسین جمع الیاس است و یاءِ نسبت در آن حذف شده است و منظور از آن الیاس و پیروانش است.
- یاسین پدر الیاس است. و آل، خاندان یاسین(الیاس) است.
- یاسین نام سوره یا قرآن است و آل‌یاسین اهل قرآن و مؤمنان به آنند.
- یاسین نام حضرت محمد(ص) و آل، خاندان اویند. از ابن عباس نقل شده که ما آل محمّد آل یاسینیم. البته آل محمّد در گفته ابن‌عباس در معنی اعم به کار رفته است؛ و نیز از حضرت علی(ع) نقل شده است که در آیه «سلام علی ال یاسین»، یاسین محمّد(ص) و ما آل یاسینیم.
زیارت آل‌یاسین
زیارت آل یاسین، یکی از زیارت‌نامه‌های مشهور امام زمان(عج) است که با جملۀ «سلامٌ عَلی آلِ یاسین» آغاز می‌شود. راوی این زیارت محمد بن عبدالله حمیری است که در اواخر دوران غیبت صغری می‌زیسته و مکاتبات متعددی به وسیله او نقل شده که از جمله آنها توقیعی است که دربردارنده زیارت آل یاسین است.
پانویس
- ↑ سوره صافات، آیه۱۳۰.
- ↑ طبری، جامع البیان، ج۲۳، ص۶۱.
- ↑ طبری، جامع البیان، ج۲۳، ص۶۱.
- ↑ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ج۵، ص۱۲۰.
- ↑ طبری، جامع البیان، ج۵، ص۸۱؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۱۳، ص۳۹۲.
- ↑ زمخشری، الکشاف، ج۳، ص۳۵۲.
- ↑ بیضاوی، انوارالتنزیل، ج۲، ص۲۹۹.
- ↑ طبرسی، مجمع البیان، ج۵، ص۸۲؛ فخررازی، تفسیر کبیر، ج۲۶، ص۱۲۶.
- ↑ طبرسی، مجمع البیان، ج۵، ص۸۲.
- ↑ سیوطی، الدّر المنثور، ج۵، ص۲۸۶.
- ↑ سوره صافات، آیه۳۰.
- ↑ حسکانی، شواهد تنزیل، ج۲، صص۱۰۹-۱۱۲؛ طباطبایی، المیزان، ج۱۷، ص۱۵۹.
منابع
- بیضاوی، عبدالله‌بن عمر، انوارالتنزیل، مصر، ۱۳۸۸ق.
- حسکانی، عبیدالله، شواهد تنزیل، به کوشش محمدباقر محمودی، بیروت، ۱۳۹۳ق.
- زمخشری، جارالله، الکشاف، بیروت، دارالمعرفه.
- سیوطی، جلال‌الدین، الدّرّالمنثور، قم، ۱۴۰۴ق.
- طباطبایی، محمدحسین، المیزان، بیروت، ۱۹۷۳م.
- طبرسی، فضل‌بن حسن، مجمع البیان، بیروت، مکتبه الحیاة.
- طبری، محمدبن جریر، تفسیر، بیروت، داراحیاء التراث العربی.
- قرطبی، محمدبن احمد، الجامع لاحکام القرآن، به کوشش محمد محمد حسنین، بیروت، دارالحیاء التراث العربی.
- مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، ۱۴۰۳ق.
پیوند به بیرون
- منبع مقاله:
- اهلبیت