گذردهی نسبی
| مواد | εr |
|---|---|
| خلأ | ۱ (بنابر تعریف) |
| جو زمین | ۱٫۰۰۰۵۸۹۸۶±۰٫۰۰۰۰۰۰۵۰ (در شرایط استاندارد دما و فشار ، برای ۰/۹ مگاهرتز), |
| پلی تترافلوئورواتیلن/تفلون | ۲٫۱ |
| پلی‌اتیلن/XLPE | ۲٫۲۵۰۰ |
| پلی‌آمید | ۳٫۴ |
| پلی‌پروپیلن | ۲/۲–۲/۳۶ |
| پلی‌استایرن | ۲/۴–۲/۷ |
| کربن دی‌سولفید | ۲٫۶ |
| مایلار | ۳٫۱ |
| کاغذ، printing, 200 kHz, | ۱٫۴ |
| پلیمر الکترواکتیو | ۲–۱۲ |
| میکا | ۳–۶ |
| سیلیسیم دی‌اکسید | ۳٫۹ |
| یاقوت کبود | ۸/۹–۱۱/۱ (۰۷
ناهمسانگرد) |
| بتن | ۴٫۵ |
| پیرکس (شیشه) | ۴٫۷ (۳/۷–۱۰) |
| نئوپرن | ۶٫۷ |
| لاستیک طبیعی | ۷ |
| الماس | ۵/۵–۱۰ |
| نمک | ۳–۱۵ |
| گرافیت | ۱۰–۱۵ |
| سیلیسیم | ۱۱٫۶۸ |
| سیلیکون نیترید | ۷–۸ (بس‌بلورین، 1 MHz) |
| آمونیاک | 26, 22, 20, 17 (−۸۰, −۴۰, ۰, +۲۰ °C) |
| متانول | ۳۰ |
| اتیلن گلیکول | ۳۷ |
| فورفورال | ۴۲٫۰ |
| گلیسیرین | 41.2, 47, 42.5 (0, 20, 25 °C) |
| آب | 87.9, 80.2, 55.5 (۰, ۲۰, ۱۰۰ °C) برای نور مرئی: ۱/۷۷ |
| هیدروفلوئوریک اسید | 175, 134, 111, 83.6 −۷۳ °C, −۴۲ °C, −۲۷ °C, 0 °C), |
| هیدرازین | ۵۲٫۰ (20 °C), |
| فرم‌آمید | ۸۴٫۰ (20 °C) |
| سولفوریک اسید | ۸۴–۱۰۰ (۲۰–۲۵ °C) |
| هیدروژن پراکسید | 128 محلول آبی–۶۰ (−۳۰–۲۵ °C) |
| هیدروژن سیانید | ۱۵۸/۰–۲/۳ (۰–۲۱ °C) |
| تیتانیوم دی‌اکسید | ۸۶–۱۷۳ |
| تیتانات استرانسیم | ۳۱۰ |
| باریم تیتانات استرانسیم | ۵۰۰ |
| تیتانات باریم | ۱۲۰۰–۱۰٬۰۰۰ (۲۰–۱۲۰ °C) |
| تیتانات زیرکونات سرب | ۵۰۰–۶۰۰۰ |
| پلیمرهای مزدوج | ۱/۸–۶ تا ۱۰۰٬۰۰۰ |
| کلسیم مس تیتانات | >۲۵۰٬۰۰۰ |
گذردهی نسبی یک ماده تحت شرایطی خاص، میزان توانایی آن ماده برای متمرکز کردن خطوط شار میدان الکتروستاتیکی را نشان می‌دهد. به بیان دقیق‌تر می‌توان این کمیت را برابر با نسبت ظرفیت خازنی با دی‌الکتریک مربوط به ظرفیت خازنی که دی‌الکتریک آن خلأ (به‌طور تقریبی ٬هوا) است تعریف نمود.
گذردهی نسبی یک ماده تابعی از بسامد میدان الکتریکی اعمال‌شده‌است. گذردهی نسبی برای میدان با بسامد صفر، گذردهی نسبی استاتیک یا ثابت دی‌الکتریک نام دارد. از دیگر نام‌های به کار رفته برای گذردهی نسبی در بسامد صفر، می‌توان به ثابت دی‌الکتریک نسبی یا ثابت دی‌الکتریک ایستا (استاتیک) اشاره کرد.
تعریف
گذردهی نسبی معمولاً با
که در آن
بنا به تعریف، ثابت گذردهی خطی خلأ برابر با ۱ است (خطی)، هرچند در الکترودینامیک کوانتومی برخی اثرات غیرخطی برای خلأ در شدت‌های بالا روی می‌دهند.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ Hector, L. G.; Schultz, H. L. (1936). "The Dielectric Constant of Air at Radiofrequencies". Physics. 7 (4): 133–136. Bibcode:1936Physi...7..133H. doi:10.1063/1.1745374.
- ↑ Young, H. D.; Freedman, R. A.; Lewis, A. L. (2012). University Physics with Modern Physics (13th ed.). Addison-Wesley. p. 801. ISBN 978-0-321-69686-1.
- ↑ Borch, Jens; Lyne, M. Bruce; Mark, Richard E. (2001). Handbook of Physical Testing of Paper Vol. 2 (2 ed.). CRC Press. p. 348. ISBN 0-203-91049-4.
- ↑ Gray, P. R.; Hurst, P. J.; Lewis, S. H.; Meyer, R. G. (2009). Analysis and Design of Analog Integrated Circuits (5th ed.). Wiley. p. 40. ISBN 978-0-470-24599-6.
- ↑ Harman, A. K.; Ninomiya, S.; Adachi, S. (1994). "Optical constants of sapphire (α‐Al2O3) single crystals". Journal of Applied Physics. 76 (12): 8032–8036. Bibcode:1994JAP....76.8032H. doi:10.1063/1.357922.
- ↑ "Fine Ceramics" (PDF). توشیبا.
- ↑ "Material Properties Charts" (PDF). Ceramic Industry. 2013.
- ↑ Archer, G. G.; Wang, P. (1990). "The Dielectric Constant of Water and Debye-Hückel Limiting Law Slopes". Journal of Physical and Chemical Reference Data. 19 (2): 371–411. doi:10.1063/1.555853.
- ↑ "Permittivity". schools.matter.org.uk. Archived from the original on 2016-03-11.
- ↑ Pohl, H. A. (1986). "Giant polarization in high polymers". Journal of Electronic Materials. 15 (4): 201. Bibcode:1986JEMat..15..201P. doi:10.1007/BF02659632.
- ↑ Guillemet-Fritsch, S.; Lebey, T.; Boulos, M.; Durand, B. (2006). "Dielectric properties of CaCu3Ti4O12 based multiphased ceramics" (PDF). Journal of the European Ceramic Society. 26 (7): 1245. doi:10.1016/j.jeurceramsoc.2005.01.055.
- ↑ John David Jackson (1998). Classical Electrodynamics (Third ed.). New York: Wiley. p. ۱۵۴. ISBN 0-471-30932-X.