کوه دراک

به دلیل اینکه این کوه در زمستان از برف پوشیده می‌شود و در تابستان با ذوب برف، آب مردم شهر شیراز را تأمین می‌نموده و اشاره از زادآوری حیات توسط آب را دارد، از این جهت نام آن را دراک نامیده‌اند. کوه دراک محل جمع شدن برف و آب است و در گذشته (حدود دهه‌های ۴۰ شمسی به قبل) مردم در فصل سرد سال برف‌های آن را درون چاه‌هایی انبار می‌کردند تا در تابستان از آب برف‌های ذوب شده که خنک و گوارا بوده‌است، استفاده کنند. همچنین کوه دراک محلی بوده‌است که مردم در فصول گرم یخ مورد نیاز خود را از آنجا می‌آوردند.

اکنون کوه دراک به محلی تفریح گاهی برای سپری کردن اوقات فراغت مردم در طول سال و بخصوص محلی برای کوهنوردی مردم شهر شیراز گردیده‌است.

یخ در دراک

مردم با حفر گودال های دایره ای شکل و با پر کردن آب در آن در زمستان یخ را ذخیره و در تابستان یخ را استفاده می کردند.

از پوشش‌های گیاهی مهم منطقه می‌توان به: کُله‌خَنگ، آویشن، بادام کوهی، ریواس، بلوط، آلوسیاه وحشی، ارژن، بنه، بلوط، کنگر، پیازکوهی، گل اَرونه، گل شقایق، گل خَتنی و لاله‌های واژگون اشاره کرد.

از پوشش‌های جانوری مهم منطقه می‌توان به: شغال، روباه، کبک و شاهین اشاره کرد. به دلیل دارا بودن درختان بلوط در دامنه‌های این کوه عقرب و مار هم دیده شده است.

• کوه دراک (کوه مادر)

• پوشش برف بر روی کوه دراک

• نمایی از شهر شیراز از کوه دراک

• نمای کوه دراک از آسمان

• قله برفی دراک

• طبیعت دراک

• شیراز
• بوستان کوهستانی دراک

• همطناب. «کوه دراک». وب گاه همطناب. دریافت‌شده در ۱۴ مه ۲۰۰۹.
• «دشت لاله‌های واژگون کوه دراک شیراز». وب گاه تابناک.