کلیات سعدی
سعدی شیرازی از بزرگترین شاعر های سدهٔ هفتم هجری (سدهٔ سیزدهم میلادی) است و آثار پرشمار و گوناگونی در قالبهای مختلف ادبی از خود به یادگار گذاشتهاست. در یک دستهبندی میتوان آثار او را به دو دسته منثور و منظوم تقسیم کرد. غرض از آثار منثور، آثاری است که به نثر نگاشته شدهاند مانند بخش اعظم گلستان سعدی که البته در لابهلای این اثر بزرگ و جهانی، آیاتی از قرآن، احادیث اسلامی و نیز ابیاتی به فراخور نثر آورده شدهاست. دسته دوم (آثار منظوم)، دربردارندهٔ بوستان سعدی، غزلیات (فارسی و عربی)، قصاید و ملمعات چند عنوان دیگر است. از قدیمالایام به مجموعهٔ تمامی این آثار در چارچوب یک یا چند مجلّد، کلیات سعدی اطلاق میشدهاست. کلیات سعدی بارها در خارج و داخل ایران در شکلهای مختلف به چاپ رسیده ولی تا حدود صد سال گذشته در هیچیک از این چاپها تدوینگر کلیات، به دنبال نقل نزدیکترین و منطبقترین آثار با آنچه در واقع از قلم سعدی جاری شده بوده، نمیرفته و این ضعف به سبب عدم آگاهی از روشهای معمول و اصولی تصحیح نسخ دستنوشته کهن رقم میخورد. از زمان تأسیس مراکز آموزش عالی و تدریس علوم روز در حوزه ادبیات و فرهنگ و ایجاد ارتباط با مراکز علمی معتبر جهان، آشنایی محققان با روشهای اصولی تصحیح و جمعآوری و تدوین نسخ قدیمی رقم میخورد و افراد دانشمندی چون محمدعلی فروغی کمر همت به انجام صحیح و دقیق این کار میبندند. محمدعلی فروغی در سال ۱۳۱۶ برای اولین بار و پس از هشت سال ممارست دیوان مصحَّح خود را در چهار مجلد منتشر میسازد و بعد از گذشت چهار سال با کمک حبیب یغمایی گلستان سعدی را در مجلدی جداگانه و با تصحیحی دقیقتر از خود به جای میگذارد. فروغی در پارهای از ابیات که بین نسخهبدلها به شک میافتاده، یکی از آنها را در متن اصلی میآورده و دیگری را در ذیل صفحه آن بیت ذکر میکرده که این عمل بسیار مورد استقبال ادبا و دانشمندان و پژوهشگران قرار گرفتهاست ولی از سویی دیگر باعث افزایش حجم کتاب و در نتیجه ایجاد مشقت برای خوانندگان شده بود. در آن موقع با کسب اجازه از محمدعلی فروغی، دیوان مصحَّح یکجلدی بدون دربرداشتن نسخهبدلها و توضیحات مربوط به آنها نیز به چاپ رسید تا هر کس به فراخورِ نیاز خود اقدام به تهیهٔ آن کند و این مشکل برطرف گردد.
ترتیب آمدن آثار در کلیات سعدی
ترتیبی که از قدیم برای آوردن آثار متعدد سعدی در دیوانش معمول بودهاست به این شکل است:
- رسایل منثور: که به ترتیب خود شامل رساله اوّل، مجالس پنجگانه، رساله دوم، رساله چهارم، رساله پنجم و رساله ششم میشود.
- گلستان: که خود گلستان اثری منثور با دیباچهای دربر دارنده ثنا و ستایش خداست و پس آنگاه به هشت باب تقسیم میشود:
- درسیرت پادشاهان
- در اخلاق درویشان
- در فضیلت قناعت
- در فواید خاموشی
- در عشق و جوانی
- در ضعف و پیری
- در تأثیر تربیت
- در آداب صحبت
- بوستان: اثر منظوم مشهور سعدی و شروع شونده با دیباچهای در ثنای خدا و سپس مدح محمد و چند شخص دیگر نظیر ابوبکربن سعدبن زنگی. بوستان به ده باب تقسیم میشود:
- در عدل و تدبیر و رای
- در احسان
- در عشق و مستی و شور
- در تواضع
- در رضا
- در قناعت
- در عالم تربیت
- در شکر بر عافیت
- در توبه و راه صواب
- در مناجات و ختم کتاب
- قصاید فارسی و عربی
- مراثی
- ملمعات
- مثلثات: اشعاری که در آن سه زبان سروده شدهاست.
- ترجیعات
- مجموعه غزلهای سعدی در ذیل عناوینی چون طیبات، بدایع و خواتیم و غزلیات قدیم
- چند قطعه و رباعیات و مفردات
محمدعلی فروغی در ترتیب دادن غزلهای دیوان سعدی، حرف آخر قافیه را مدنظر قرار دادهاست و بعد آن به تقدم و تأخر حرف ماقبل آخر قافیه دقت فرمودهاست. به این ترتیب هرکس برای دسترسی به غزل مدنظرش با دانستن حرف آخر بیت به راحتی و بدون نیاز به فهرست میتواند به غزل دسترسی پیدا کند.
از دیگر مصححان مشهور دیوان سعدی و آثار وی میتوان به دکتر غلامحسین یوسفی، حسن انوری و حبیب یغمایی اشاره کرد.
منابع
- مقدمه کتاب: «کلیات سعدی»، تصحیح محمدعلی فروغی، نشر طلوع، مهر ۱۳۶۲
- مقدمه کتاب: «بوستان سعدی» به تصحیح دکتر غلامحسین یوسفی، شرکت سهامی انتشارات خوارزمی، تهران، چاپ سوم، ۱۳۶۸
- کتاب «چشمه روشن»، دکتر غلامحسین یوسفی، تهران، انتشارات علمی، چاپ اوّل، ۱۳۶۹