کانیشکا

کانیشکا (بلخی: ΚΑΝΗϷΚΙ، چینی باستان: 迦腻色伽، سانسکریت: कनिष्क)، معروف به کانیشکای بزرگ، از سال ۱۲۷ تا ۱۵۰ میلادی شاهنشاه امپراتوری کوشانی بود. او برای دستاوردهای نظامی، سیاسی و دینی خود معروف است. وی که از نوادگان کوجولا کادفیس - بنیانگذار شاهنشاهی کوشان - بود، در سال ۱۲۷ قدرت را در بلخ به دست گرفت و قلمروی کوشان‌ها را بسیار گسترش بخشید. وی در امپراتوری خود دو پایتخت را بنا نهاد پایتخت تابستانی او شهر بگرام و پایتخت زمستانی‌اش شهر امروزی پیشاور در پاکستان امروزی بود.

کانیشکا یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های تاریخ بودایی‌گری است. فتوحات او باعث گسترش بوداییسم شد و بودایی‌گری را به دین غالب راه ابریشم بدل ساخت. همچنین ورود کوشان‌ها به حوضه تاریم راه را برای ورود این دین به چین هموار کرد. نخستین ترجمه‌های آثار بودایی به زبان چینی در این دوره اتفاق افتاد.

تاریخ‌نگاران در گذشته بر این باور بودند که کانیشکا در سال ۷۸ میلادی تاج گذاری کرده است، اما پس از پیدایش سنگ‌نبشته رباطک دیگر این دیدگاه مورد پذیرش نیست. فالک باور دارد که در سال ۱۲۷ میلادی برتخت نشسته است.