کامبادن

کامبادِن یا کامبادنه شهری باستانی در شمال شهر کرمانشاه بوده‌است. این نام در زبان ایلامی ka-um-pan-tas، در زبان بابلی URUka-am-pa-da-ʾ و در زبان آرامی ḥnbn تلفظ می‌شود. کامبادن نام منطقه‌ای در ماد باستان و کردستان امروزی ایران بوده‌است.

از مجموعه مقاله‌های:

تاریخ کرمانشاه بخش‌ها دالاهو هورامان کلیایی لکستان دینور ایلات کلهر گوران لک جاف هورامی سنجابی قلخانی کلیایی گروس جمور زنگنه پیش از تاریخ الیپی لولوبوم سیموروم کامبادن گنج دره باروآتا کرتویج حرزینو وه‌سام نیسایه پیش از اسلام جنبش گئومات مغ ساسانیان پس از اسلام فتح بغداد توسط ایل کلهر دینور زهاب حلوان امارت درتنگ اوایل دوره اسلامی دوره صفویه قرن هیجدهم قرن نوزدهم قرن بیستم تاریخ معاصر کرمانشاه در جنبش مشروطه ایران استان کرمانشاه در جنگ جهانی اول دولت موقت مهاجران در کرمانشاه استان کرمانشاه در جنگ جهانی دوم گروه داریوش نیک‌گو حمله به کردستان ایران در مرداد ۱۳۵۸ استان کرمانشاه در جنگ ایران و عراق بمباران شیمیایی زرده عملیات مرصاد خاندان‌های حکومتگر آل حسنویه بنی عیاران باجلان زنگنه جغرافیای تاریخی ساتراپی ماد پهله ناحیه جبال گوران حاکم‌نشین کرمانشاهان و سرحدات عراقین ولایت کرمانشاه ایالت کرمانشاهان استان غرب استان پنجم مرتبط عهدنامه قصرشیرین عهدنامه ارزروم یارسان پیشینه کرمانشاه ادبیات کردی جنوبی موسیقی جنوب کردستان درگاه کرمانشاه

یک نظریه در بارۀ‌این نام این است که که این نام از نام ایلامی هُمبان، قبیله‌ایی که در شاخهٔ سمت چپ رودخانهٔ دیاله می‌زیستند و اکنون منقرض شده‌اند، گرفته شده‌است. سنگ‌نوشتهٔ داریوش بزرگ در بیستون اشاره می‌کند که در دورهٔ هخامنشی، جادهٔ زاگرس که میان‌رودان را به سرزمین‌های ایرانی پیوند می‌داد، به وسیلهٔ کَمبَدَه کنترل می‌شد. ایزیدور خاراکسی (۵) گزارش می‌دهد که در دورهٔ حکومت سلوکیان و پارتیان، کامبادن ساتراپی‌ای بود که شهر اصلی آن باپتانا بوده‌است و در دامنه‌های کوهی که تمثال سمیرامیس بر آن نقش شده بود، قرار داشت.

به عقیدهٔ کارل مولر و یوزف مارکوارت، باپتانا در حقیقت ضبط نادرست باگستانا است و بنابراین، گواهی‌های ایزیدور نشان می‌دهند که کامبادن در نزدیکی شهر بیستون قرار داشته‌است. قلمرو کامبادن ممکن است تا حوالی کنگاور که بر پایهٔ گفته‌های ایزیدور (۵–۶) منزلگاه بعدی در شرق بیستون بود، گسترش یافته باشد. کوه کامباندوس که نامش توسط پلینی ذکر شده، ممکن است با کوه زارنا در نزدیکی روانسر قابل تطبیق باشد.

در سال ۵۲۲ پیش از میلاد، هنگامی که داریوش در بابل بود، فرورتیش مادی در ماد شورید و مسیر اصلی ارتباط از طریق زاگرس را تهدید کرد. داریوش به‌سرعت نیروهای خود را تحت فرماندهی ویدرنَ که یکی از شش همراه او در غائلهٔ گئومات بود، به‌منظور جلوگیری از گسترش شورش به جنوب، به‌سوی ماد فرستاد. ویدرن حامیان فرورتیش را در نزدیکی شهری که ماروش نام داشت شکست داد و در سرزمین کَمبَدَه باقی ماند تا زمانی که داریوش به آن‌جا رسید و به جنگ علیهٔ فرورتیش رفت.