نوشتن

نوشتن دو کارکردِ ویژه دارد: ثبت اطلاعات و نشر اطلاعات. کارکردِ عمدهٔ سخن‌گفتن، نشر اطلاعات و برقراری ارتباط با دیگران است؛ اما دلیلِ ابتداییِ نوشتن، ترسِ انسان از فراموشی و نیاز به ثبتِ وقایع و دانسته‌ها بوده‌است. نزدیک به ۶۰۰۰ سال پیش، دهقانان مصری که موظف بودند مقداری از محصولات کشاورزی خود را به‌عنوان مالیات به فرعون بدهند، تصویر سبد و ابزارهای کشاورزی خود را به تعدادی که پرداخت کرده‌بودند بر دیوارهای خانهٔ خود حک می‌کردند.

به بیانی دیگر، نوشتن یا نگارش نوعی رسانهٔ مجازی برای انتقال اطلاعات است که با آن می‌توان مفاهیم و اندیشه‌ها را بیان و صورت‌بندی کرد، یا آنها را پرورش و اشاعه داد.

• محمدی‌فر، محمدرضا، شیوه‌نامهٔ ویرایش؛ نگارش، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۱.