مینای دندان
مینای دندان (به انگلیسی: Tooth Enamel) رویی‌ترین قسمت دندان در کالبد دندان انسان است؛ همچنین سخت‌ترین عضو بدن از لحاظ استحکام می‌باشد و به عنوان یک پوشش کل تاج دندان را می‌پوشاند و در واقع چیزی که در دهان از یک دندان سالم مشاهده می‌کنیم همان مینای دندان است. ضخامت این لایه متغیر بوده و در بعضی جاها تا ۳ میلی‌متر می‌رسد. قسمتی از تاج دندان که در دهان قابل مشاهده و لمس است، مینا نامیده می‌شود؛ سایر قسمت‌های تاج در زیر مینا قرار دارند. مینای دندان همراه با عاج دندان ، ساروجه و پالپ دندان یکی از چهار بافت بزرگ تشکیل دهنده دندان که معدنی‌ترین و سخت‌ترین عضو در پیکر انسان است. این ماده معمولاً در بافت قابل مشاهده دندان قرار دارد و بیشتر قسمت‌های پاسداری شده توسط بخش پایه ای عاج و همه قسمت‌های تشریحی تاج را پوشش می‌دهد. این ماده همچنین در دندان‌های کوچک پوستی کوسه نیر یافت می‌شود.
| مینای دندان | |
|---|---|
برچسب مولر | |
| جزئیات | |
| شناسه‌ها | |
| لاتین | enamelum |
| MeSH | D003743 |
| TA98 | A05.1.03.056 |
| TA2 | 938 |
| FMA | 55629 |
ساختار
۹۶٪ از مینا را مواد معدنی و ۴٪ باقی‌مانده را آب و مواد آلی تشکیل می‌دهند. این ماده، غنی‌ترین عضو بدن از نظر کلسیم است و ۹۵٪ آن ترکیبات کلسیم است. ۵۱٪ این بافت را مواد آلی و بقیه را آب تشکیل می‌دهد. مینا تمام سطوح خارجی هر دندان را می‌پوشاند و باعث حفاظت از آن می‌شود. (هیدروکسی آپاتیت)
نگارخانه
نشان‌دهندۀ مینا و سمنتوم دندان
جستارهای وابسته
قسمت‌های مختلف دندان
تاج دندان
ریشه دندان
منابع
- ↑ "Tooth enamel" (به انگلیسی). NCBI. Retrieved 09/09/2010.
- ↑ «دانشنامه‌رشد». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ آوریل ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۴.
- ↑ ویکی‌پدیا انگلیسی
- ↑ سایت موسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان