مسیحیت در اروپا و امپراتوری روم
بانی انتشار مسیحیت در اروپا پولس (سنت پل) بود. وی که در ابتدا از مخالفین سرسخت مسیحیان و از مأمورین لایق دربار روم برای آزار مسیحیان به شمار می‌رفت، پس از برخورد فرا طبیعی خود با مسیح (در مسیر جاده دمشق)کاملاً متحول گردید. او سپس پیرو مأموریتی که خود عیسی مسیح در همان برخورد ماورایی به او محول نمود به جمع شاگردان مسیح پیوست و سفیر مسیح برای غیر یهودیان گردید.
بر پایه درصد جمعیت کشور
| < 1% | |
| 2–4% | |
| 5–10% | |
| 10–20% | |
| 20–30% | |
| 30–40% | |
| 50–60% | |
| 60–70% | |
| 70–80% | |
| 80–90% | |
| 90–95% | |
| 95–100% |
پولس رساله‌های خود را (نامه‌هایی به اقوام مختلف در شرح چیستی مسیحیت و ارتباط با نخستین کلیساها) بعد از صعود مسیح به آسمان نگاشت.در این نامه‌ها او عقاید کلی مسیحیت رادر مورد فلسفه زندگی، مژده‌های آمدن مسیح پیش از ظهور او (در کتب عهد عتیق)، تفاوت ایمان و شریعت(مجموعه دستورهایی که خداوند برای نخستین بار در زمان موسی پیامبر برای نوع بشر وضع نمود و در کتاب تورات مکتوب است)، آموزه‌های مسیح در مورد محبت و سایر آموزه‌های اخلاقی، خداوند بودن عیسای ناصری(برابری عیسی مسیح با ذات خداوند)و مسائلی از این دست را بیان داشته‌است.
بزرگ‌ترین حادثه‌ای که در قرن چهارم میلادی اتفاق افتاد، موضوع طرفداری کنستانتین امپراتور روم از مسیحیان در سال ۳۱۳ میلادی بود.