مردم سانتال
سانتالیها (انگلیسی: Santal)، گروه قومی بومی هند و بنگلادش هستند. سانتالها بزرگترین قبیله در شهر جارکند هند هستند که از نظر جمعیت در این شهر جمعیت را دارند و نیز در ایالاتهای یافت آسام، تریپورا، بیهار، چتیسگر، اوریسا و غرب بنگال نیز زندگی میکنند، آنها بزرگترین اقلیت قومی در بخش راگشاهی و بخش رنگپور در شمال بنگلادش هستند. آنها جمعیت قابل توجهی در نپال و پادشاهی بوتان دارند، سانتالیها به سانتالی صحبت میکنند.
کل جمعیت | |
---|---|
۷٫۴ میلیون | |
مناطق با جمعیت چشمگیر | |
هند • بنگلادش • نپال | |
هند Jharkhand | ۲٬۷۵۲٬۷۲۳ |
بنگال غربی | ۲٬۵۱۲٬۳۳۱ |
اُدیشا | ۸۹۴٬۷۶۴ |
بیهار | ۴۰۶٬۰۷۶ |
آسام | ۲۱۳٬۱۳۹ |
چتیسگر | ۱۷٬۸۶۲ |
بنگلادش | ۳۰۰٬۰۶۱ (۲۰۰۱) |
نپال | ۴۲٬۶۹۸ |
زبانها | |
سانتالی، هندی، بنگالی، اودیا، نپالی | |
دین | |
هندوئیسم • ادیان مردمی (سارنا دارام) • مسیحیت | |
ریشهشناسی
کلمه سانتال از یک اسم مستعار بنگالی گرفته شدهاست. این اصطلاح به ساکنان ساونت (انگلیسی: Saont) اشاره دارد، که امروزه منطقه ساونت در منطقه میدناپورِ (انگلیسی: Midnapore) در بنگال غربی است.
تاریخچه
ریشه
منطقه اصلی سانتالز در جنوب شرقی فلات چوتا ناگپور، جارخند جنوبی امروزی و ادیشا شمالی و منطقه مندین پور در جنوب بنگال غربی بود. در این مناطق مردم سانتال شروع به کشاورزی و کشت برنج کردند.
دوره استعمار انگلیس
مقامات انگلستان قصد داشتند با گسترش کشاورزی در این منطقه درآمد خود را افزایش دهند. آنها مالپاهاریاس Mal Paharias از تپههای منطقه راجمحل (بهانگلیسی:Rajmahal) که اکنون در شمال شرقی Jharkhand، که در کشاورزی مستقل است. مقامات انگلیسی توجه خود را به سانتال معطوف کردند، آنها در آن زمان در حال آمادهسازی جنگلها و قطع درختان برای ایجاد زمینهای کشاورزی بودند، سبب شد در سال ۱۸۳۲میلادی، تعداد زیادی از مناطق به عنوان دامنه کوه مشخص شود که شرایط حاصل خیزی کشاورزی را داشتند.
پس از استقلال
پس از استقلال، سانتالها به یکی از قبایل بزرگ تبدیل شدند، که دارای رهبر و برنامهریزی برای آینده داشتند. پس از مدتی در سال ۲۰۰۰میلادی عده ای از مردمان سانتال قبیله ای جدید تشکیل دادند که قبیله Jharkhand نامیده میشد. سانتالها در قبیله جدید خود همچنان برای به رسمیت شناختن سنتهای خود به عنوان یک آیین جداگانه، سارنا دارام، دست به هیجان زدهاند. اما هنوز هم بسیاری از مردم سانتال با فقر روبهرو هستند و تحت استعمار قرار دارند، که در بنگلادش از زمینهای آنها و از محصولاتشان دزدی میشود.
جامعه
اساس جامعه مردمان سانتال تقسیم وظایف و داراییها بین برادران و مهمان آنها است، که در بسیاری از جوامع قبیله ای دیگر در هند و شرق هند وجود ندارد. در این قبیله مردم اغلب در کنار پدران خود زندگی میکنند و صاحب زمینهایی هستند که در کنار زمینهای پدر آنها قرار دارد. در قبیله سانتال کسی نمیتوانند با اقوام نزدیک خود ازدواج کند، زیرا دارای یک جد مشترک میشوند.
دین
در آیین سانتال، بیشتر احترام به ارواح و سنت بودایی دارند.
فرهنگ
سهرای جشنواره اصلی جامعه سانتال است. علاوه بر این، جشنوارههای مهم بها، کرم، دانسای، ساکرات، ماهمور، راندو و مگسیم هستند. آنها بهطور سنتی در بسیاری از رقصها و جشنهای خود از دو طبل: تمک و تامدک استفاده میکنند.
چادر بدر، نوعی عروسک سازی معروف به عروسک گردانی سانتال، یک نمایش است، شامل عروسک چوبی است که در یک قفس کوچک قرار میگیرند و در داخل آن قفس نمایش آغاز میشود.
امور تصمیمگیری از طریق شورای روستا انجام میشود، که توسط شخصی به نام منجی (رهبر) اداره میشود.
هنر سانتال به دلیل سبک پیچیده کنده کاری قابل توجه است. دیوارهای خانههای سنتی سانتال با نقاشیهای حک شده از حیوانات، صحنههای شکار، صحنههای رقص، نقشهای هندسی و موارد دیگر تزئین شدهاست.
منابع
- ↑ "A-11 Individual Scheduled Tribe Primary Census Abstract Data and its Appendix". www.censusindia.gov.in. Office of the Registrar General & Census Commissioner, India. Retrieved 18 November 2017.
- ↑ "C-16 Population By Mother Tongue". www.censusindia.gov.in. Office of the Registrar General & Census Commissioner, India. Retrieved 3 November 2019.
- ↑ "C-16 Population By Mother Tongue". www.censusindia.gov.in. Office of the Registrar General & Census Commissioner, India. Retrieved 25 August 2020.
- ↑ Cavallaro, Francesco; Rahman, Tania. "The Santals of Bangladesh" (PDF). ntu.edu.sg. Nayang Technical University. Retrieved 17 November 2017.
- ↑ "Santali: Also spoken in Nepal". Archived from the original on 27 November 2018. Retrieved 1 April 2011.
- ↑ مردم سانتال بنگلادش (به انگلیسی).
- ↑ «India - Tribal Religions». countrystudies.us. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۱-۲۲.
- ↑ Debnath, Mrinal Kanti (2011-02-28). "Living on the Edge: The Predicament of a Rural Indigenous Santal Community in Bangladesh" (به انگلیسی).
- ↑ Debnath, Mrinal Kanti (2011-02-28). "Living on the Edge: The Predicament of a Rural Indigenous Santal Community in Bangladesh" (به انگلیسی).
پیوند به بیرون
کتابشناسی
- آرچر، WG تپه فلوتها: زندگی، عشق و شعر در هند قبیله ای: پرتره ای از سانتالها. پیتزبورگ: انتشارات دانشگاه پیتسبورگ، ۱۹۷۴میلادی.
- Bodding, P. O. قصههای مردم سانتال. کمبریج، ماساچوست: H. Aschehoug؛ انتشارات دانشگاه هاروارد ،۱۹۲۵میادی.
- Bodding, P. O. معماهای سانتال و جادوگری در میان مردم سانتال. اسلو: AW Brøggers، ۱۹۴۰میلادی.
- Bodding, P. O. فرهنگ لغت سانتال (۵ جلد)، ۱۹۳۳–۳۶ اسلو: ج. دیبواد، ۱۹۲۹میلادی.
- Bodding, P. O. مطالبی برای Santali Grammar I، Dumka 1922
- Bodding, P. O. مطالعات پزشکی سانتال و فرهنگ عامیانه متصل (۳ جلد)، ۴۰–۱۹۲۵
- بومپاس، سیسیل هنری و بودینگ، پی.او. فولکلور Sant Parganas. لندن: D. Nutt، ۱۹۰۹میلادی. متن کامل در پروژه گوتنبرگ.
- چاکرابارتی، دکتر بیومکس، یک مطالعه تطبیقی از سانتالی و بنگالی، KP Bagchi، کلکته، ۱۹۹۴میلادی
- کالشاو، میراث قبیله ای WJ؛ مطالعه Santals. لندن: مطبوعات Lutterworth، ۱۹۴۹میلادی.
- چریکهای قبیله ای ادوارد دویکر: سانتالهای بنگال غربی و جنبش ناکالیت ، انتشارات دانشگاه آکسفورد، دهلی نو، ۱۹۸۷میلادی، ص ۲۰۱، SBN 19 561938 2.
- همبرام T , The Santals: تأملات انسان شناختی-کلامی در سنتالی و سنتهای آفرینش کتاب مقدس. ویرایش اول Calcutta: Punthi Pustak، ۱۹۹۶میلادی.
- اورانس، مارتین. «سانتال؛ قبیله ای در جستجوی یک سنت بزرگ». بر اساس پایاننامه، دانشگاه شیکاگو ، انتشارات دانشگاه ایالتی وین، ۱۹۶۵میلادی.
- پراساد، اونکار. Santal Music: مطالعه ای در الگو و روند ماندگاری فرهنگی، مطالعات قبیله ای سری هند؛ T 115. دهلی نو: انتشارات بین هند، ۱۹۸۵میلادی.
- روی چودوری، ایندو. قصههای عامیانه سانتالها. ویرایش اول مجموعه داستانهای عامیانه هند، ۱۳. دهلی نو: ناشران استرلینگ، ۱۹۷۳میلادی.
- Troisi, J. The Santals: کتابشناسی طبقهبندی شده و حاشیه نویسی شده. دهلی نو: سرویس کتاب منوهار، ۱۹۷۶میلادی.
- آیین قبیله ای: اعتقادات و آیینهای مذهبی در میان سانتالها. دهلی نو: منوهار، ۲۰۰۰میلادی.