حساب کاربری
​
زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
لینک کوتاه

متی‌سیلین

متی‌سیلین (به انگلیسی: Meticillin) یا Methicillin

متی‌سیلین
داده‌های بالینی
روش مصرف داروIV
کد ATC
  • J01CF03 QJ51CF03
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمیNot orally absorbed
متابولیسمhepatic, 20–40%
نیمه‌عمر حذف25–60 minutes
دفعrenal
شناسه‌ها
نام آیوپاک
  • (2S,5R,6R)-6-[(2,6-dimethoxybenzoyl)amino]-3,3-dimethyl-7-oxo-4-thia-1-azabicyclo[3.2.0]heptane-2-carboxylic acid
شمارهٔ CAS
  • 61-32-5
پاب‌کم CID
  • 6087
دراگ‌بنک
  • DB01603
کم‌اسپایدر
  • 5862
UNII
  • Q91FH1328A
ChEMBL
  • ChEMBL575
CompTox Dashboard (EPA)
  • DTXSID6023284
ECHA InfoCard100.000.460
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC17H20N2O6S
جرم مولی380.42 g/mol g·mol
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • Interactive image
SMILES
  • OC(=O)[C@@H]2N3C(=O)[C@@H](NC(=O)c1c(OC)cccc1OC)[C@H]3SC2(C)C
  (what is this?)  (verify)

رده درمانی: پنی‌سیلینهای مقاوم به بتالاکتاماز

اشکال دارویی: آمپول

فهرست

  • ۱ موارد مصرف
  • ۲ مکانیزم اثر
  • ۳ طیف ضد میکروبی
    • ۳.۱ مقاومت
  • ۴ اشکال دارویی
  • ۵ کاربردهای بالینی
  • ۶ عوارض جانبی
  • ۷ منابع

موارد مصرف

این دارو که در سال ۱۹۵۹ ساخته شد امروزه از لیست دارویی خارج شده و جایگزین‌های بهتری همچون کلوگزاسیلین و نافسیلین از آن در دسترس است. این دارو طیف باریک‌تری نسبت به پنی‌سیلین دارد ولی در برابر ارگانیسمهای تولیدکننده بتالاکتاماز همچون استافیلوکوک اورئوس اثر خوبی دارد.

مکانیزم اثر

این دارو همانند سایر بتالاکتامها با اتصال به پروتئین متصل شونده به پنی‌سیلین (PBP) باعث مهار ترانس پپتیدازها می‌شود و باعث ممانعت از ساخت پپتیدو گلیکانهای دیواره سلولی باکتری و تخریب دیواره سلولی باکتری می‌شود. تغییر ساختار شیمیایی آن را مقاوم به آنزیم بتالاکتاماز تولید شده توسط برخی باکتریها ساخته است.

طیف ضد میکروبی

باکتریهای حساس

  • انواع استافیلوککها به جز استافهای مقاوم به متی‌سیلین (Methicillin resistant staph aureus، MRSA)
  • استرپتوکک پیوژن، پنوموکک و بعضی انواع ویریدنس.
  • این دارو علیه استرپها و استافهای حساس به پنی‌سیلین اثر کمتری دارد و بر روی انتروکک بی‌اثر است.

مقاومت

مکانیزم ایجاد مقاومت تغییر در ساختار پروتئین متصل شونده به پنی‌سیلین (PBP) است و نه بتالاکتاماز. چنین مقاومتی میان سایر انواع مقاوم به پنی‌سیلیناز همچون کلوگزاسیلین و همچنین سفالوسورینها مشترک است.

اشکال دارویی

این دارو جذب خوراکی ندارد و به صورت تزریقی تجویز می‌شده است.

کاربردهای بالینی

این دارو در عفونتهای استافیلوککی مقاوم به پنی‌سیلین به کار می‌رفته است. امروزه در آزمایشگاه‌های پزشکی برای تعیین حساسیت باکتریایی به کار می‌رود.

عوارض جانبی

مهمترین عارضه جانبی آن ایجاد نفریت حاد بینابینی (acute interstitial nephritis) است که در میان پنی‌سیلینها بیشترین بروز این عارضه در مصرف این دارو دیده شده است و علت قطع تولید آن همین عارضه است. این دارو سایر عوارض گروه پنی‌سیلینها را نیز دارد.

منابع

  1. ↑ Livermore DM. Antibiotic resistance in staphylococci. Int J Antimicrob Agents 2000; 16 (suppl 1): S3–S10.
  2. ↑ Galpin JE, et al. Acute interstitial nephritis due to methicillin. Am J Med 1978; 65: 756–65.
  • Sweetman S (35Ed), Martindale: The complete drug reference. London: Pharmaceutical Press. Electronic version, (Ed35 [2005]).
آخرین نظرات
  • دفع
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.