ساقی
ساقی یا میریز به فردی گفته میشود که آب یا شراب به دیگری دهد. در اصطلاح عارفان واسطه فیض الهی است و ادبیات فارسی مشحون است از اشعاری که خطاب به ساقی سروده شدهاند به حدی که منظومههای ساقینامه نیز به وجود آمدهاند. بهطور مثال حافظ میگوید:
ساقیا لطف نمودی قدحت پر می باد | که به تدبیر تو تشویش خمار آخر شد |
یا که شیخ بهایی سرودهاست:
ساقیا بده جامی زان شراب روحانی | تا دمی برآسایم زین حجاب ظلمانی |
ساقی در بسیاری از اشعار ممدوح است و مدح ساقی گاهی تا جایی پیش میرود که با معشوق برابری میکند. معروفترین ساقینامه متعلق به نظامی گنجوی، حافظ و رضیالدین آرتیمانی است اگرچه خیام نیز شعرهایی درباره شرابخواری دارد.
ساقیان معمولاً زیبارو بودند
جستارهای وابسته
- شراب ایرانی
- شراب شیراز
- شرابخواری در ایران
منابع
- ↑ فرهنگ معین سرواژه ساقی
- ↑ ادبیات فارسی پیشدانشگاهی عمومی
- ↑ Wikipedia contributors, "Persian wine," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Persian_wine&oldid=399662681 (accessed January 28, 2011).