وازنش

افزایش مطابقت آنتی ژن‌های مجموعه سازگاری بافتی اصلی (HLA) بین دهنده و گیرنده پیوند موجب کاهش احتمال رد پیوند می‌شود. از آنجا که این آنتی ژن‌ها در جامعه تنوع فراوانی دارند معمولاً بیشترین تطابق HLA را بین بستگان خود بیمار می‌توان یافت.

عدم تطابق گروه خونی دهنده و گیرنده پیوند معمولاً باعث وازنش فوق حاد می‌شود.

در بیش‌تر موارد، موفقیت‌آمیز بودن پیوند آلوژنیک تا اندازه‌ای به میزان تطابق آنتی‌ژن‌های HLA عضو یا سلول‌های بنیادی اهداکننده با آنتی‌ژن‌های HLA سلول‌های دریافت‌کننده بستگی دارد. هر چه تعداد آنتی‌ژن‌های HLA بیش‌تر همسان باشد، احتمال اینکه بدن بیمار سلول‌های اهدایی را بپذیرد بیش‌تر خواهد بود. همچنین اگر سلول‌های بیمار و اهداکننده به خوبی با یکدیگر مطابقت داشته باشند، احتمال بروز مشکلی موسوم به بیماری پیوند علیه میزبان (GVHD) کم‌تر می‌شود.

• رد پیوند فوق حاد: رد پیوند بسیار سریع اتفاق می‌افتد مانند عدم تطابق گروه خونی. در این نوع وازنش ایمنی هومورال مسئول است.
• رد پیوند حاد: رد پیوند سریع اتفاق می‌افتد. در این نوع وازنش ایمنی سلولی مسئول است.
• رد پیوند مزمن: رد پیوند کند اتفاق می‌افتد. در این نوع وازنش فیبروز عروق خونی عضو پیوندشده روی می‌دهد.

• پیوند (عضو)

پادگن گلبول سفید انسانی

• واژه‌های مصوب فرهنگستان زبان وادب فارسی