خورش ترش واش
خورشت آبکی (که در فارسی به خورشت ترش واش شهرت دارد) یکی از غذاهای رایج سفره مازنی و گیلانی است که همراه با برنج سرو می‌شود. بسیاری از خورش های رایج در سفره مازندرانی و گیلانی را می توان در اینجا مشاهده کرد.
| نام‌های جایگزین | تورشه واش خوروش گویش فارسی |
|---|---|
| گونه | خوراک اصلی |
| بخش | ناهار ، شام |
| خاستگاه | ایران |
| منطقه | شمال ایران |
| دمای سرو | گرم |
| مواد اصلی | ترش واش، مرغ، بادمجان، پیاز، روغن، رب انار، رب آلوچه، ادویه |
پیشینه
خورشت آبکی یکی از غذاهای محلی خطه سرسبز شمال است. نام این خورش از گیاهی به اسم شبدرترشک یا همان ترش واش گرفته شده. در ایران این گیاه غالبه در استان‌های مازندران و گیلان و لرستان یافت می‌شود.
مواد لازم
ترش واش اصلی ترین سبزی استفاده شده در این خورش با ترکیبی از سبزیجات معطر مخصوص گیلان (گشنیز، نعنا، سیر، ترشک و چوچاق) می‌باشد و نیز بادمجان گوجه فرنگی مرغ بدون استخوان(ترجیحاً سینه مرغ) پیاز با رب انار و رب آلوچه و نمک و فلفل و زردچوبه
طرز تهیه
سبزی‌های ساطوری شده را با پیاز سرخ کرده و بعد بادمجان ها را به أن می افزاییم، مرغ تفت داده شده در ظرفی جداگانه را به سبزیجات می‌افزاییم،و پس از اضافه کردن رب انار و آلوچه، ۲ لیوان آب اضافه می کنیم تا جا بیفتد. این غذا حتماً با برنج سرو می‌شود و برای تزیین این خورش محلی، گوجه ها را حلقه ای سرخ کرده و بر روی خورش قرار می‌دهیم.
جستارهای وابسته
- غذای محلی
- خوراک سنتی
- آشپزی مازندرانی
- آشپزی گیلانی
- تنوع زیستی غذایی
منابع
- ↑ «خورش آبکی یا خورش بویا یا خورش ترش واش دستور توسط Mojdeh». کوکپد. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۸-۱۰.
- ↑ «yjc».
- ↑ «خبرگزاری تسنیم». ۳۰ بهمن ۱۳۹۴.