بخش جرقویه علیا

نام جرقویه عربی‌شدهٔ گَرکویه فارسی است. گَر در فارسی به معنی کوه است و گرکویه به معنی محل کوهستانی. برخی هم گفته‌اند "گر" به معنای ستایش می‌باشد و "کوی" به معنای محل و سرای می‌باشد که سرای ستایش به درستی منطبق بر آتشکدهٔ خاموش آن مکان می‌باشد وگرنه در دل کویر آن جا نه کوهی وجود دارد نه کوهستانی. گویش مردم جرقویه یا همان گویش ورزنه ای ، گویشی است از شاخهٔ زبان‌های ایران مرکزی. زبان‌های ایران مرکزی خود شاخه‌ای از زبان‌های ایرانی شمال باختری هستند. زبان‌هایی مانند تاتی و گیلکی نیز به شاخهٔ ایرانی شمالی باختری تعلق دارند.

• بخش جرقویه علیا
  • دهستان جرقویه علیا
  • دهستان رامشه

شهر : حسن‌آباد

براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت بخش جرقویه علیا برابر با ۱۴،۷۱۶ نفر بوده‌است.

این بخش دارای آب و هوای نیمه خشک بوده و دردشت استان اصفهان واقع شده‌است.

منطقهٔ جرقویه علیا دارای کشاورزی محدود که منابع آن معمولاً سفره‌های زیرزمینی قنات چاه و چشمه‌است.

گویش مردم این منطقه اغلب محلی معروف به ولاتی (ورزنه ای )است ولی در روستاهای رامشه ،احمدآباد جرقويه ومالواجرد فارسی و با لهجه شیرازی صحبت می‌کنند.