الفبای زبان لاتین

الفبای لاتین (انگلیسی: Latin alphabet) که از آن با عنوان الفبای رومی نیز یاد می‌کنند رایج‌ترین سیستم نوشتاری الفبایی در جهان است که الفبای استاندارد زبان انگلیسی و غالب ملل اروپایی و مناطقی که اروپائیان در آن سکونت دارند می‌باشد. این الفبا پیش از سال ۶۰۰ قبل از میلاد از الفبای اتروسکی مشتق شده و محتمل است که نسب آن از طریق الفبای اتروسکی، یونانی و فنیقی به الفبای سامی شمالی برسد که در سوریه و فلسطین در حدود ۱۱۰۰ قبل از میلاد مورد کاربرد بود. الفبای لاتین کلاسیک مشتمل‌بر ۲۳ حرف بود که ۲۱ تای آن از الفبای اتروسکی مشتق شده‌اند.