پالائو
جمهوری پالائو (در زبان پالائویی: Beluu er a Belau) کشوری جزیره‌ای در اقیانوس آرام در قارهٔ اقیانوسیه، واقع در ۸۰۰ کیلومتری شرق فیلیپین است. پایتخت پالائو شهر نگرولمود در ایالت ملکئوک است. پالائو در ۳۲۰۰ کیلومتری جنوب توکیو واقع شده و از نظر جغرافیایی بخشی از جزایر میکرونزی به‌شمار می‌آید. جمعیت پالائو ۲۱ هزار نفر است که در بیش از ۲۵۰ جزیره زندگی می‌کنند. پرجمعیت‌ترین جزیره در میان آن‌ها، کرور نام دارد. زبان‌های رسمی این کشور انگلیسی و پالائویی هستند و واحد پول آن دلار آمریکا است. ۷۰ درصد از مردم کشور از تبار پالائویی، ۱۵ درصد فیلیپینی و ۵ درصد نیز چینی‌تبار هستند.
جمهوری پالائو | |
|---|---|
سرود: Belau rekid پالائوی ما | |
| پایتخت | نگرولمود ۷°۳۰′ شمالی ۱۳۴°۳۷′ شرقی / ۷٫۵۰۰°شمالی ۱۳۴٫۶۱۷°شرقی |
| بزرگترین شهر | کرر ۷°۲۰′ شمالی ۱۳۴°۲۹′ شرقی / ۷٫۳۳۳°شمالی ۱۳۴٫۴۸۳°شرقی |
| زبان(های) رسمی | |
| گروه‌های قومی
(۲۰۱۵) |
|
| نام(های) اهلیت | Palauan |
| حکومت | حکومت متمرکز نظام ریاستی جمهوری زیرنظر یک دموکراسی غیرحزبی |
| Tommy Remengesau | |
| Raynold Oilouch | |
• رئیس سنا | Hokkons Baules |
• رئیس مجلس | Sabino Anastacio |
• قاضی ارشد | Arthur Ngiraklsong |
• رئیس شورای روسا | Ibedul Yutaka Gibbons |
| قوه مقننه | Olbiil era Kelulau |
| سنا | |
| مجلس نمایندگان | |
| استقلال | |
| ۱۸ ژوئیه ۱۹۴۷ | |
• قانون اساسی | ۲ آوریل ۱۹۷۹ |
• پیمان اتحادیه آزاد | ۱ اکتبر ۱۹۹۴ |
| مساحت | |
• کل | ۴۵۹ کیلومتر مربع (۱۷۷ مایل مربع) (۱۸۰ام) |
• آبها (٪) | جزئی |
| جمعیت | |
• برآورد سال ۲۰۱۶ | ۲۱٬۵۰۳ (۲۲۴ام) |
• سرشماری ۲۰۱۳ | ۲۰٬۹۱۸ |
• تراکم | ۴۶٫۷ بر کیلومتر مربع (۱۲۱٫۰ بر مایل مربع) |
| تولید ناخالص داخلی (GDP) برابری قدرت خرید (PPP) | برآورد ۲۰۱۸ |
• کل | $۳۰۰ میلیون |
• سرانه | $۱۶٬۲۹۶ (۸۱ام) |
| تولید ناخالص داخلی (GPD) (اسمی) | برآورد ۲۰۱۸ |
• کل | $۳۲۲ میلیون |
• سرانه | $۱۷٬۴۳۸ |
| شاخص توسعه انسانی (۲۰۱۸) |  ۰٫۸۱۴۵۵ام |
| واحد پول | دلار آمریکا (USD) |
| منطقه زمانی | یوتی‌سی+۹ |
• تابستان (ساعت تابستانی) | یوتی‌سی+۹ (not observed) |
| گاه‌شماری | روز/ماه/سال |
| جهت رانندگی | راست |
| پیش‌شماره تلفنی | +۶۸۰ |
| کد ایزو ۳۱۶۶ | PW |
| دامنه سطح‌بالا | .pw |
| وبگاه رسمی | |
سه‌چهارم از جمعیت پالائو مسیحی هستند. حدود ۹ درصد از جمعیت نیز به آیین مودکنگئی باور دارند که تلفیقی است از مسیحیت، باورهای سنی پالائویی، و فالگیری. آیین‌های دین باستانی مردم پالائو نیز در جزایر رواج زیادی دارند. در میان مسیحیان کشور، حدود ۵۰ درصد کاتولیک رومی و ۲۰ درصد نیز پروتستان هستند. اداره این جزایر در طول تاریخ در دست اسپانیایی‌ها، آلمان‌ها، ژاپنی‌ها، و آمریکایی‌ها بوده‌است. این کشور در سال ۱۹۹۴ به استقلال رسید. گردشگری، کشاورزی، و ماهیگیری، فعالیت‌های عمده اقتصادی در پالائو هستند. آب‌های گرمسیری این کشور سبب شده طبیعت زیر دریای آن زیبا و متنوع باشد و به همین دلیل برای غواصان جاذبه گردشگری دارد.
تاریخ
پالائو از سه هزار سال پیش به وسیله مهاجرانی از فیلیپین مسکونی شده‌است. در حدود ۹۰۰ سال پیش، جمعیتی از کوتوله‌تباران سیاه‌پوست نیز در این جزایر مشاهده شده‌بود. جمعیت امروزی پالائو آن‌گونه که از ریشه زبانی آن‌ها برمی‌آید از جزایر سوندا به این محل آمده‌اند. تا سال ۱۹۹۴ اداره این کشور در دست ایالات متحده آمریکا بود ولی از آن سال به بعد این جزیره تحت نام جمهوری پالائو مستقل شده‌است.
جغرافیا
جزایر پالائو با اندونزی، فیلیپین، و ایالات فدرال میکرونزی مرز آبی دارند. سه جزیره پرجمعیت کورور، پللیو، و بابلدائوب در یک حوزه آب‌سنگ مرجانی قرار گرفته‌اند و جزیره دیگر پرجمعیت کشور یعنی آنگائور جزیره‌ای اقیانوسی است که چندین کیلومتر در جنوب بقیه جزایر واقع شده‌است. حدود دو سوم از جمعیت کشور در کورور زندگی می‌کنند.
آب‌سنگ حلقوی کایانگل در شمال این جزایر واقع شده و در غرب مجمع‌الجزایر اصلی کشور، در حدود ۲۰۰ جزیره صخره‌ای غیرمسکونی وجود دارد. گروه دوردستی از جزایر، متشکل از شش جزیره، نیز که به نام جزایر جنوب غرب معروف‌اند در ۶۰۴ کیلومتری جزایر اصلی کشور قرار گرفته‌اند و دو ایالت هاتوهوبئی و سونسورول کشور پالائو را تشکیل می‌دهند.
آب‌وهوای پالائو در تمامی سال گرمسیری است و میانگین دمای آن ۲۸ درجه سانتیگراد است. بارش باران در این کشور در تمامی فصول سال زیاد است و میانگین آن به ۳۸۰۰ میلی‌متر بالغ می‌شود اما روزهای آفتابی نیز در این جزایر کم نیستند. توفان در پالائو به ندرت رخ می‌دهد زیرا این کشور بیرون از مسیر اصلی توفان‌ها قرار گرفته‌است.
ایالات
کشور پالائو به ۱۶ ایالت بخش می‌شود.
| ایالت | مساحت (کیلومتر) | برآورد ۲۰۱۲ | سرشماری ۱۳ آوریل ۲۰۱۵ | توضیحات |
|---|---|---|---|---|
 کایانگل
| ۱٫۷ | ۷۶ | ۵۴ | comprising islands of Kayangel Atoll |
 نگارچلونگ
| ۱۱٫۲ | ۲۸۱ | ۳۱۶ | northern end of Babeldaob Island |
 نگارارد
| ۳۴ | ۴۵۳ | ۴۱۳ | northeastern side of Babeldaob Island |
 نگاردمائو
| ۳۴ | ۱۹۵ | ۱۸۵ | on western side of Babeldaob Island |
 نگرملنگوئی
| ۶۸ | ۳۱۰ | ۳۵۰ | on western side of Babeldaob Island |
 نگاتپانگ
| ۳۳ | ۲۵۷ | ۲۸۲ | on western side of Babeldaob Island |
 نگیوال
| ۱۷ | ۲۲۶ | ۲۸۲ | on eastern side of Babeldaob Island |
 مِلِکِئوک
| ۲۶ | ۳۰۰ | ۲۷۷ | on eastern side of Babeldaob Island |
 نگچسار
| ۴۳ | ۲۸۷ | ۲۹۱ | on eastern side of Babeldaob Island |
 آیملیک
| ۴۴ | ۲۸۱ | ۳۳۴ | southwest part of Babeldaob Island |
 آیرای
| ۵۹ | ۲٬۵۳۷ | ۲٬۴۵۵ | southeast part of Babeldaob Island |
 کورور
| ۶۰٫۵۲ | ۱۱٬۶۷۰ | ۱۱٬۴۴۴ | Koror, Arakabesan and Malakal Islands, plus Rock Islands (Chelbacheb) and Eil Malk to the southwest |
 پللیو
| ۲۲٫۳ | ۵۱۰ | ۴۸۴ | comprises Peleliu Island and some islets to its north, notably Ngercheu |
 آنگائور
| ۸٫۰۶ | ۱۳۰ | ۱۱۹ | Angaur Island, 12 km south of Peliliu |
 سونسورول
| ۳٫۱ | ۴۲ | ۴۰ | comprises Sonsorol, Pulo Anna and Merir Islands |
 هاتوهوبئی
| ۰٫۹ | ۱۰ | ۲۵ | comprises Tobi Island and (uninhabited) Helen Reef |
نگارخانه
منابع
- ↑ "Palau". The World Factbook. CIA. Archived from the original on 1 May 2020. Retrieved 2 January 2020.
- ↑ "World Population Prospects: The 2017 Revision". ESA.UN.org (custom data acquired via website). United Nations Department of Economic and Social Affairs, Population Division. Retrieved 10 September 2017.
- ↑ "Palau". www.imf.org.
- ↑ "2019 Human Development Report" (PDF). United Nations Development Programme. 2019. Retrieved 9 December 2019.