ادد-نیراری یکم

ادد-نیراری یکم خویشتن را نابودکنندهٔ قبایل نیرومند کاسی، بابل و گوتیان و لولوبیان و سوباریان می‌نامد و از پدر خود آریکدنیلو سخن می‌گوید که کشور توروکی و نیکی‌مخی را تا حدود آن و تمام فرمانفرمایان کوهساران و تل‌های وسیع قلمرو گوتیان را مسخر و مطیع ساخت و همچنین کشور کوتموخی و تمام متحدان آن را.

از قرن پانزدهم پیش از میلاد آشوریان کوشیدند در ناحیهٔ آراپخا که پوششی برای مدخل‌های نامار بود نفوذ کنند. در قرن چهاردهم پیش از میلاد پس از شکستی که از طرف ادد-نیراری یکم، فاتح آشوری بر نازی ماراتاش پادشاه کاسی در بابل وارد آمد میان آشور و بابل مرزی از محل پی‌لاسکی در کرانهٔ دیگر دجله از طریق کوه آرمان به اوگارساللی تا لولوبیان کشیده شد. این عمل خطر مستقیمی برای درّهٔ دیاله ایجاد کرد.

لشکرکشی آشوریان که در قرن نُهم پ.م. تجدید گشت کمافی‌السابق جنبهٔ دستبرد داشت و هدف آن بیشتر غارت دام‌ها و گرفتن برده بود. هر بار که لشکریان آشور نزدیک می‌شدند بیشتر ساکنان، دهکده‌های خویش را ترک گفته و دام‌ها را به قلل صعب‌العبور کوه‌ها سوق می‌دادند و دشمن علی‌الرسم جسارت نمی‌کرد ایشان را تعاقب نماید. مردم از ماندن در دهکده‌های مستحکم خویش امتناع می‌ورزیدند زیرا با اینکه نقاط مزبور محصور بود برای دفاع در مقابل حملهٔ دهکده‌های مجاور یا امارت‌های کوچک کافی بود، آنقدر قدرت و استحکام نداشت که محاصرهٔ منظم لشکریان آشور را که با بهترین وسایل فنی زمان خویش مجهز بودند تحمل کند.

آشوریان دارای تخماق‌های حصارشکن بودند و خاکریزها و نقب‌ها و خندق‌های زیر زمینی به منظور محاصره تعبیه و ایجاد می‌نمودند و تیراندازان را با سپرهای مخصوص محاصره حفظ می‌کردند و قلعه‌ها را با تیرهای مخصوص مجهز به کهنه‌های آلوده به نفت و مشتعل و گلوله‌های آتش‌زا و غیره آتش می‌زدند. تاکتیک و فن محاصرهٔ آشوریان درخشان بود.

• ایگور میخائیلوویچ دیاکونوف، تاریخ ماد. شابک ‎۹۶۴−۴۴۵−۱۰۶−۶

Wikipedia contributors، «Adad-nirari I،» Wikipedia، The Free Encyclopedia، http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Adad-nirari_I&oldid=465359964 (accessed January 5، 2012).

• آشور
• شاهان آشور