آکورد معلق

اصطلاح معلق از تکنیک‌های کنترپوان و نت‌های زینت قرض گرفته شده‌است، جایی که یک نت متعلق به آکورد قبلی به آکورد بعدی منتقل می‌شود و سپس به سوم یا تونیک آکورد آن حل می‌شود. در استفادهٔ مدرن، یک آکورد معلق مربوط به همان زمان معین برای اجرا است و ارتباطی برای نگهداشتن نت از آکورد قبلی یا بعدی خود ندارد. در موسیقی پاپ و جاز این اصطلاح برای ساختار هارمونیک استفاده می‌شود بدون اینکه اشاره‌ای به آکورد قبلی و بعدی آن داشته باشد.

هر آکورد معلق دارای دو معکوس است. معکوس آکوردهای معلق (sus2)، معکوس آکوردهای (sus4) نیز هستند و بالعکس. به عنوان مثال آکورد: G (سل، لا، ر) اولین معکوس از آکورد D (ر، سل، لا) است و همین آکورد، دومین معکوس از آکورد G (سل، لا، ر) است.

آکوردهای (sus2) و (sus4) هر دو دارای یک آکورد واسطهٔ کوارتال (لا، ر، سل) به فاصلهٔ «چهارم درست» هستند. فاصلهٔ هفتم در آکوردهای معلق تقریباً و همیشه به هفتم کوچک اشاره دارد، در حالی که در نهم‌ها (9sus4) شبیه آکورد یازده است و احتمال دارد به این آکورد اشاره داشته باشد. به عنوان مثال آکورد: C (دو، فا، سل، سی بمل، ر) ممکن است آکورد C (دو، سل، سی بمل، ر، فا) نامیده شود.

موسیقی گرجی