آلفردو کرائوس

پدر او اتریشی و مادرش اسپانیایی بود و یادگیری موسیقی را با فراگیری نواختن پیانو از سن ۴ سالگی آغاز کرد و در سن ۸ سالگی در گروه کُر مدرسه‌اش، آواز می‌خواند. برادر او «فرانسیسکو کرائوس تروخی‌یّو» نیز یک خوانندهٔ باریتون اپراست و در کنار او به تحصیل موسیقی پرداخته است. او فنون صداسازی و خوانندگی را نزد «مرسدس یوپارت» در میلان آموخت.

تکنیک عالی او در خوانندگی و مراقبتی که از صدایش می‌کرد، باعث شد تا اوایل هفتاد سالگی، به کار خوانندگی اپرا ادامه دهد. او صدایی بسیار صاف و واضح با دانگ بالا داشت. به همین دلیل، برخی از خبرگان و صاحب‌نظران اپرا، او را یکی از بزرگترین خوانندگان تنور در قرن بیستم می‌دانند.

اولویت او در خوانندگی، یک‌پارچگی و ظرافت هنری در اجرای نقش‌ها بود، تا نشان دادن قدرت و وسعت صدایش و این یکی دیگر از دلایلی بود که در جامعه موسیقی و هنر، احترام زیادی برایش قائل بودند.

او برندهٔ جوایز گوناگونی از جمله «جایزهٔ شاهدخت آستوریاس» (۱۹۹۱) شده است.

• «Alfredo_Kraus». دریافت‌شده در ۲۸ اوت ۲۰۱۵.

• زندگی‌نامهٔ آلفردو کرائوس در وبگاه «اپرا بیبرا»
• تالار موسیقی و نمایش آلفردو کرائوس بایگانی‌شده در ۳۰ آوریل ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine
• آلبوم‌شناسی آلفردو کرائوس
• زندگی‌نامه و آلبوم‌شناسی آلفردو کرائوس (اسپانیایی)
• گفتگو با آلفردو کرائوس توسط بروس دافی، ۷ دسامبر ۱۹۸۱
• فهرست آثار آلفردو کرائوس در موزیک‌برینز