مصاهرهمُصاهره مأخوذ از صهر بکسر صاد می‌باشد. و صهر به معنای قرابت و نیز داماد یعنی شوهر دختر و شوهر خواهر است. و مصاهره به معنی دامادی و به دامادی پیوستن است. [۲]
الصحاح، ج۲، ص۷۱۷.
۱ - معنای اصطلاحی مصاهرهدر شرح لمعه آورد: «و هی علاقة تحدث بین الزوجین و أقرباء کل منهما بسبب النکاح توجب الحرمة». یعنی مصاهره علاقه‌ای است که به سبب عقد بین زوجین و جمعی دیگر حادث گردیده و موجب حرمت می‌شود. ۲ - اشخاص حرام به‌وسیله مصاهرهبه وسیله مصاهره چهار صنف از زنان بر شخص حرام می‌گردد بدین ترتیب: الف) زن پدر (زوجة الاب). چنان‌که فرمود: «ولا تنکحوا ما نکح آباؤکم من النساء...». ب) مادر زن (أم الزوجة). ج) ربیبه یعنی دختر زن به شرط دخول. د) زن پسر (حلیلة الابن). [۱۰]
المغنی (ابن قدامه)، ج۷، ص۱۱۲.
[۱۱]
تذکرة الفقهاء، ج۲، کتاب نکاح.
چنان‌که فرمود: «حرمت علیکم... أمهات نسائکم و ربائبکم اللاتی فی حجورکم من نسائکم. اللاتی دخلتم بهن... و حلائل أبنائکم الذین من أصلابکم». ۳ - پانویس
۴ - منبعجابری عرب‌لو، محسن، فرهنگ اصطلاحات فقه فارسی، ص۱۶۰-۱۶۱. |