مستسرمستسر در اصطلاحات فقه نظامی به كسى گفته مى‌شود كه خود را در پناه دین پنهان كرده و از طريق تأویل، بعضى از محرمات را حلال و بعضى از حلال‌ها را حرام بداند. ۱ - معنای لغویالمُسْتَسِرّ يعنى كسى كه خود را مخفى كرده است. [۱]
بستانی، فوادافرام، فرهنگ جدید عربی- فارسی، مترجم محمد بندرریگی، ناشر اسلامی.
۲ - معنای اصطلاحیدر اصطلاح به كسى گفته مى‌شود كه خود را در پناه دين پنهان كرده و از طريق تأويل، بعضى از محرمات را حلال و بعضى از حلال‌ها را حرام بداند. ۳ - حکم مستسراگر كسى اهل تاويل باشد (با استدلال و تأويل، حلالى را حرام و يا حرامى را حلال داند) و خود را در دار الأمن مخفى كرده باشد، تنها بايد او را با برهان و استدلال دعوت به پذيرش حق كرد و نبايد متعرض او شد. ۴ - پانویس
۵ - منبع• جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۱۱۵. |