هشام بن عمر فوطیهشام بن عمر فوطی، یکی از متکلمان برجسته معتزله در قرن سوم قمری بود. او که در عقایدش بسیار افراطی بود و کشتن و ترور مخالفان را جایز می دانست، سرانجام به سال ۲۲۶ ق درگذشت. ۱ - معرفی اجمالیهشام بن عمر فوطی از پیشوایان معتزله بود. او درباره «قدر» بسیار تعصب داشت و در این مقوله از یاران خود پیشی گرفت و به سبب آرای مخالفی که با ایشان داشت، از آنان جدا شد. از جمله عقاید او، این بود که می‌گفت: در زمان آشوب و اختلافِ مردم، امامت برقرار نمی‌شود و استقرار امامت تنها در حال آرامش و اتفاق مردم صورت می‌گیرد. وی همچنین عقیده داشت که کشتن و ترور، سرقت و به زور گرفتن اموال مخالفان جایز است، زیرا وی به کفر آنها معتقد بود. پیروان او را «هشامیه» می‌نامند. [۲]
بغدادی، عبدالقاهر بن طاهر، الفرق بین الفرق، ص۱۷۳.
[۳]
اسفراینی، شهفور بن طاهر، التبصیر فی الدین، ص۷۵.
۲ - پانویس
۳ - منبععبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۴۹۷. |