طیرهفال بد زدن به چیزی طِیَره می‌گویند. ۱ - احکام مرتیطاز این عنوان به مناسبت در باب حج و کفارات سخن رفته است. ۱.۱ - حکمطیره در دوران جاهلیت مرسوم بوده است. مردم جاهلی هنگام سفر و انجام دادن کارهای مهم به رخدادها، پرندگان و حیوانات، فال بد زده و به سبب آن از انجام دادن کار یا رفتن به سفر خودداری می‌کردند. طیره مکروه و ترک آن مستحب است. رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله بر حسب روایت نقل شده فال نیک زدن را دوست و از فال بد زدن کراهت داشت. بر پایه روایتی، کفّاره طیره، توکل بر خدا است و در پرتو توکل بر خداوند تعالی و عدم اعتنا به آنچه رخ داده، اثر سوء عملی که به آن فال بد زده شده بر طرف خواهد شد. چنان که در روایتی دیگر آمده است: تأثیر طیره و میزان آن به تفأل زننده بستگی دارد. اگر او آن را سبک و کوچک بشمارد، کار بر او سبک می‌شود و اگر سخت بگیرد، سخت و دشوار می‌گردد و اگر ناچیز انگارد، هیچ اثر سوئی بر او نخواهد گذاشت. برای رفع اثر سوء فال بد زدن، صدقه دادن مستحب است و نیز در سفر هنگام رخداد چیزی که به آن فال بد زده می‌شود مستحب است این دعا خوانده شود:«اِعْتَصَمتُ بِکَ یا رَبِّ مِن شَرِّ ما اَجِدُ فی نَفسی فاعْصِمنی مِن ذلِکَ». ۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۲۴۷، برگرفته از مقاله«طیره». رده‌های این صفحه : تفال و تطیر | فرهنگ و اجتماع
|