زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

طیره





فال بد زدن به چیزی طِیَره می‌گویند.


۱ - احکام مرتیط



از این عنوان به مناسبت در باب حج و کفارات سخن رفته است.

۱.۱ - حکم


طیره در دوران جاهلیت مرسوم بوده است. مردم جاهلی هنگام سفر و انجام دادن کارهای مهم به رخدادها، پرندگان و حیوانات، فال بد زده و به سبب آن از انجام دادن کار یا رفتن به سفر خودداری می‌کردند.
طیره مکروه و ترک آن مستحب است. رسول خدا صلّی اللّه‌ علیه و آله بر حسب روایت نقل شده فال نیک زدن را دوست و از فال بد زدن کراهت داشت. بر پایه روایتی، کفّاره طیره، توکل بر خدا است و در پرتو توکل بر خداوند تعالی و عدم اعتنا به آنچه رخ داده، اثر سوء عملی که به آن فال بد زده شده بر طرف خواهد شد.
چنان که در روایتی دیگر آمده است: تأثیر طیره و میزان آن به تفأل زننده بستگی دارد. اگر او آن را سبک و کوچک بشمارد، کار بر او سبک می‌شود و اگر سخت بگیرد، سخت و دشوار می‌گردد و اگر ناچیز انگارد، هیچ اثر سوئی بر او نخواهد گذاشت.
برای رفع اثر سوء فال بد زدن، صدقه دادن مستحب است و نیز در سفر هنگام رخداد چیزی که به آن فال بد زده می‌شود مستحب است این دعا خوانده شود:«اِعْتَصَمتُ بِکَ یا رَبِّ مِن شَرِّ ما اَجِدُ فی نَفسی فاعْصِمنی مِن ذلِکَ».

۲ - پانویس


 
۱. وسائل الشیعة، ج۱۱، ص۳۶۱.    
۲. الدروس الشرعیة، ج۳، ص۱۶۵.    
۳. وسائل الشیعة، ج۲۲، ص۴۰۴.    
۴. الکافی (کلینی)، ج۸، ص۱۹۷ ۱۹۸.    
۵. جواهرالکلام، ج۳۳، ص۱۹۳.    
۶. وسائل الشیعة، ج۱۱، ص۳۶۳.    


۳ - منبع


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۲۴۷، برگرفته از مقاله«طیره».    


رده‌های این صفحه : تفال و تطیر | فرهنگ و اجتماع




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.