زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

حزنه





حزنه‌ به فتح حاء وسکون زاء زمین ناهموار است که از آن در باب طهارت سخن گفته‌اند.


۱ - معنی حزنه



حزنه زمین ناهموار و فراز و نشیب دار یا دارای درخت و سنگ می‌باشد.

۲ - احکام حزنه



کسی که باید وضو بگیرد یا غسل کند ولی آب ندارد، بنابر قول مشهور باید در حزنه به اندازه برد یک تیر- حدود دویست گام- در چهار طرف، در صورت احتمال وجود آب، به جست و جو بپردازد و پس از مأیوس شدن از آب در آن محدوده تیمم نماید.

۳ - پانویس


 
۱. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۵، ص۸۰.    
۲. بحرانی، یوسف، الحدائق الناضرة، ج۴، ص۲۵۰.    
۳. عاملی جبعی، زین الدین بن علی، الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة، ج۱، ص۴۴۸.    
۴. خمینی، روح الله، تحریر الوسیلة، ج۱، ص۱۰۱.    


۴ - منبع



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۳، ص۲۹۷-۲۹۸.    


رده‌های این صفحه : فقه | واژه شناسی | وضو




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.