زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

بخر





بخر به معنای بوى بد دهان است. در بعضى کلمات، «بخر» بر بوى بد فرج زن نیز اطلاق گردیده و به آن در باب تجارت اشاره شده است.


۱ - منشأ بوی بد دهان



منشأ بوى بد دهان، گاه وجود باقى‌مانده‌ی غذای لاى دندان و زردى آن است و گاه، بیمار ى ناشى از معده است. موضوع سخن در این مقاله، جهت دوم است.

۲ - بوى بد دهان در غلام و کنیز



۱) بوى بد دهان در غلام و کنیز، از عیوب شمرده شده و براى خریدار- در صورت جهل به آن هنگام معامله- موجب ثبوت خیار مى‌گردد.
۲) برخى عیب بودن آن را منوط به عدم قابلیت درمان دانسته‌اند.
۳)برخى دیگر، آن را تنها در کنیز عیب شمرده‌اند؛ لیكن وجود بخر را در غلام به سبب خروج وى از حالت طبیعى انسان، موجب ثبوت خیار دانسته‌اند.
۴)بعضى فقها مطلقا آن را عیب نشمرده‌اند.
۵) بعضى دیگر، عرف را معیار قرار داده و گفته‌اند: اگر به نظر عرف، عیب شمرده شود موجب ثبوت خیار است.

۳ - بوی بد در فرج کنیز



برخى گفته‌اند: با وجود بوى بد در فرج کنیز، خریدار مى‌تواند معامله را برهم زند.


۴ - پانویس


 
۱. المهذب ج۱، ص ۳۹۸.    
۲. الجامع للشرائع ص ۲۶۷.    
۳. تذکرة الفقهاء (ق) ج۱، ص ۵۳۹.    
۴. قواعد الاحکام ج۲، ص ۷۲.    
۵. مختلف الشیعة ج۵، ص ۱۹۱.    
۶. المبسوط ج۲، ص ۱۳۰.    
۷. جواهر الکلام ج۲۳، ص ۲۶۰.    
۸. تذکرة الفقهاء ج۱۱، ص ۱۹۳.    


۵ - منبع


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج‌۲، ص ۷۱- ۷۲.    


رده‌های این صفحه : فقه | معاملات




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.