زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

انسجام





انسجام به سلامت و روانی ترکیب الفاظ اطلاق می‌شود و از اسلوب‌های بدیعی قرآن می‌باشد.


۱ - تعریف



«انسجام» در لغت به معنای ریخته شدن و روان شدن، و در اصطلاح، کلامی است که پیچیدگی ندارد و مانند آب جاری در قالبی آسان و الفاظی نغز و ترکیبی سالم سرازیر می‌شود؛ به طوری که سخن ( نثر یا شعر ) در جان‌ها و دل‌ها اثرگذار باشد و چنین تاثیری در شکل دیگر یافت نشود.

۲ - اقسام



یکی از اسلوب‌های بدیعی قرآن، انسجام آیات شریفه آن است. انسجام که غالبا خود به خود و ناخودآگاه پدید می‌آید، بر دو قسم است:
۱. انسجامی که همراه بدیع غیرعمدی است؛ مانند: (قال انما اشکو بثی وحزنی الی الله واعلم من الله ما لا تعلمون)؛ "گفت من شکایت غم و اندوه خود را پیش خدا می‌برم و از(عنایت) خدا چیزی می‌دانم که شما نمی‌دانید".
۲. انسجامی که بدون بدیع است؛ مانند: (خذ العفو وامر بالعرف واعرض عن الجاهلین)؛ "گذشت پیشه کن و به(کار) پسندیده فرمان ده و از نادانان رخ برتاب".

۳ - پانویس


 
۱. یوسف/سوره۱۲، آیه۸۶.    
۲. اعراف/سوره۷، آیه۱۹۹.    
۳. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۲۹۶.    
۴. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۲۸۴.    
۵. علوی مقدم، محمد، در قلمرو بلاغت، ص۷۲۵.    


۴ - منبع



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «انسجام».    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.