امّیامّی به فرد ناآشنا به قرائت صحیح نماز گفته می شود. از این موضوع در باب صلات سخن گفته شده است. ۱ - تعریف امی در فقهدر فقه، به کسی که قرائت صحیح نماز را نمی‌داند، امّی، و به آشنا به قرائت صحیح، «قاری» گفته می‌شود. ۱.۱ - صدق امی بر جاهل به اعرابدر صدق این عنوان بر کسی که اعراب کلمات را به جهت جهل صحیح ادا نمی‌کند، اختلاف است. ۲ - تکلیف فرد امی برای نمازبر امّی واجب است قرائت صحیح را بیاموزد ، و به قول مشهور، در صورت توان بر یادگیری، تا زمانی که یاد نگرفته در صورت امکان باید به قاری واجد شرایط اقتدا کند و در صورت خواندن فرادا، نمازش باطل است. ۳ - اقتدا به فرد امی در نمازبه فتوای مشهور- بلکه ادّعای اجماع شده که- امامت امّی برای قاری در رکعت اول و دوم نماز که خواندن حمد و سوره واجب است، جایز نیست، و در صورت اقتدا، نماز مأموم باطل است [۴]
مستند العروة (الصلاة)، ج۵ (ط-ق ج۲)، ص۴۱۶.
، امّا در رکعت سوم و چهارم که هر یک از امام و مأموم قرائت خود را می‌خوانند، جایز است؛ هر چند برخی در آن نیز اشکال کرده اند. [۵]
العروة الوثقی، ج۱، ص۷۹۸.
۳.۱ - امامت امی بر فزد امی در نمازامامت امّی بر امّی در صورت تساوی در امّی بودن مانند آن که هر دو، سوره حمد را به طور صحیح ندانند، جایز است؛ هر چند برخی در این مسأله احتیاط کرده اند. [۶]
العروة الوثقی، ج۱، ص۷۹۸.
۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص۷۰۲-۷۰۳. |