زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

ابوساج





ابوساج پایه‌گذار حکومت بنی‌ساج بود. بنی‌ ساج سلسله‌ای از امیران ایرانی راهدار حرمین و حاکم آذربایجان در سده سوم ق. بودند.


۱ - حکومت سواد



ابوساج پس از خلافت یافتن معتز در ۲۵۲ق. موقعیتی استوار یافت و فرمان حکومت سواد، کناره رود فرات، را گرفت و مأمور پاسداری از راه کوفه تا حجاز شد؛ ابوساج در انجام مأموریت راهداری مکه سیاست‌های اجرایی ویژه به کار بست. او در هر منطقه فرماندهی با نیروی کافی مستقر کرد. یک تن را به انبار و فردی دیگر را به کوفه فرستاد و کسانی را روانه قصر ابن هبیره نمود و همراه این فرماندهان، نظامیانی برای انجام مأموریت فرستاد. از سوی دیگر، ابوساج دسته‌ای نظامی، سواره و پیاده، برای بررسی قلمرو و موقعیت راه‌ها و بیرون راندن راهزنان تعیین کرد.

۲ - تأمین امنیت ‌راه‌ها



به گزارش طبری، ابوساج برای ایجاد امنیت در راه‌ها، دسته‌های ویژه کوچک سامان داد و آن‌ها را مأمور بازرسی راه‌ها و منزلگاه‌ها کرد. سپس خود به بغداد آمد و در آن شهر با گروهی از طالبیان به سرکردگی ابوهاشم جعفری که قصد رفتن به کوفه داشت، روبه‌رو گشت و مانع سفر آن‌ها شد. سیاست دیگر ابوساج در مراقبت از راه کوفه تا مکه، شناسایی و جلب گروه‌های مشکوک بود.

۳ - عاقبت ابوساج



ابوساج شاید به جبران آن چه در گذشته در خدمت‌ به عباسیان و پشت کردن به فرماندهان نامدار ایرانی کرده بود، در نبرد دیر العاقول میان یعقوب لیث و معتمد عباسی، به هواداری از سپاه ایران شرکت جست. از این رو، از چشم الموفق برادر معتمد افتاد و اموال و املاکش مصادره شد. بعدها وی امیر مصر و قنسرین و مرزهای شام (عواصم) شدو حکمرانی اهواز در ۲۶۱ق. به او سپرده گشت و به سود عباسیان با زنگیان جنگید. همه این‌ها برای دور کردن او از پایتخت خلافت بود. وی سرانجام به سال ۲۶۶ق. در جندی‌ شاپور درگذشت.
[۱۱] آل خليفه، محمد علي، امراء الکوفه، ج۱، ص۶۵۱.


۴ - پانویس


 
۱. ابو جعفر طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۹، ص۳۵۳.    
۲. ابن اثیر، علی بن ابی الکرم، الکامل، ج۷، ص۱۶۸.    
۳. مسکویه، ابوعلی، تجارب الامم، ج۴، ص۳۴۷-۳۴۹.    
۴. ابو جعفر طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۹، ص۳۵۳.    
۵. ابن اثیر، علی بن ابی الکرم، الکامل، ج۷، ص۱۶۸.    
۶. مسکویه، ابوعلی، تجارب الامم، ج۴، ص۴۴۳.    
۷. ابن اثیر، علی بن ابی الکرم، الکامل، ج۷، ص۲۹۰-۲۹۲.    
۸. طباخ، محمد راغب، اعلام النبلاء، ج۱، ص۱۹۲.    
۹. مسکویه، ابوعلی، تجارب الامم، ج۴، ص۴۴۰.    
۱۰. ابن اثیر، علی بن ابی الکرم، الکامل، ج۷، ص۳۳۳.    
۱۱. آل خليفه، محمد علي، امراء الکوفه، ج۱، ص۶۵۱.


۵ - منبع


حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت، برگرفته از مقاله«بنی‌ ساج» تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۴/۲۸.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.