وضع اسمای معاملاتوضع اسمای معاملات برای اسباب آن‌ها یا مسبّبات می‌باشد. ۱ - تعریفمنظور از این اصطلاح، وضع الفاظی است که بر عقود و ایقاعات دلالت می‌کند، مانند:وضع کلمه « بیع » و « طلاق ». ۲ - احتملات در مورد وضع الفاظ معاملاتدرباره وضع الفاظ معاملات دو احتمال وجود دارد: ۱. الفاظ معاملات، برای اسباب وضع شده است، مثلاً لفظ «بیع» برای گفتن «بعت و قبلت» وضع شده است؛ بنابراین، نزاع صحیح و اعم در الفاظ معاملات نیز راه دارد، چون اسباب، مرکب می‌باشد؛ یعنی «بعت و قبلت» دارای اجزا و شرایطی است که می‌تواند صفت صحت و فساد بپذیرد. ۲. الفاظ معاملات برای مسببات اثر و نقل و انتقالی که از راه اسباب حاصل می‌شود وضع شده است، پس نزاع صحیح و اعم، از دیدگاه مشهور اصولی‌ها، در اینجا رخ نمی‌دهد. [۲]
آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص(۵۰-۴۹).
[۴]
شیرازی، محمد، الاصول، ج۱، ص۸۸.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی،ص۸۹۶ُ برگرفته از مقاله «وضع اسمای معاملات». رده‌های این صفحه : مباحث الفاظ | وضع اسما
|