محمد در غزوه حنین (قرآن)پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و مؤمنان در جنگ حنین، از فرار مسلمانان و شکست جبهه اسلام نگران بودند. ۱ - نگرانی مسلمانان«لقد نصرکم الله فی مواطن کثیرة ویوم حنین اذ اعجبتکم کثرتکم فلم تغن عنکم شیــا وضاقت علیکم الارض بما رحبت ثم ولیتم مدبرین• ثم انزل الله سکینته علی رسوله وعلی المؤمنین وانزل جنودا لم تروها وعذب الذین کفروا وذلک جزاء الکـفرین؛ خداوند شما را در جاهای زیادی یاری کرد (و بر دشمن پیروز شدید)؛ و در روز حنین (نیز یاری نمود)؛ در آن هنگام که فزونی جمعیتتان شما را مغرور ساخت، ولی (این فزونی جمعیت) هیچ به دردتان نخورد و زمین با همه وسعتش بر شما تنگ شده؛ سپس پشت (به دشمن) کرده، فرار نمودید• سپس خداوند «سکینه» خود را بر پیامبرش و بر مؤمنان نازل کرد؛ و لشکرهایی فرستاد که شما نمی‌دیدید؛ و کافران را مجازات کرد؛ و این است جزای کافران». در موقعی که سپاه اسلام در اطراف سرزمین حنین پراکنده شده بود، و جز گروه کمی با پیامبر باقی نمانده بودند، و پیغمبر به خاطر فرار آنها شدیدا نگران و ناراحت بود، " خداوند آرامش و اطمینان خویش را بر پیامبرش و بر مؤمنان فرستاد. ۲ - نزول آرامش قلبیبنا بر روایات، رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) مشتی خاک برداشت و به سوی دشمن افکند و فرمود: «نصرت نیابند» و همین موجب شکست و فرار آنها شد. همچنین بنا به تصریح قرآن مجید و روایات اسلامی، در روز حنین فرشتگان خدا برای یاری مسلمانان فرود آمدند و همراه آنان به جنگ پرداختند. ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۲، ص۱۹۰، برگرفته از مقاله «حنین » |