قبر (قرآن)از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «قبر» است. ۱ - معنی قبرقبر در دو معنا به كار رفته است: ۱. محلّى كه بدن مرده در آن دفن مى‌شود؛ ۲. جايگاه روح در عالم برزخ. مرحوم مجلسی مى‌نويسد: پس از مرگ، روح به جسد مثالى لطيف تعلّق مى‌گيرد كه در ظاهر، شباهت كامل به بدنهاى اصلى دنيايى دارد و تنعّم و عذاب روح در همين بدن مثالى خواهد بود و بعيد نيست كه روح بر اثر پاره‌اى از آلامى كه بر بدن اصلى وارد مى‌شود نيز متألّم گردد، زيرا قبل از مرگ به آن بستگى و تعلّق داشته است و ثواب قبر، عذاب قبر، گسترش و تنگى قبر، طيران روح در هوا، ديدن خانواده، مشاهده ائمّه طاهرين عليهم‌السلام به شكل خودشان، مشاهده دشمنان ائمّه كه در عذابند، بر همين اساس است. پس مراد از قبر كه در اكثر اخبار آمده جايگاه روح در عالم برزخ است و اين مطلبى است كامل، خواه روح را جسم لطيف بدانيم و خواه به تجرّد روح قائل شو؛ در تعبيرى ديگر، مرحله قبر، دوره آرامش پيش از نشر و بروز كامل و طَور ديگر وجود است، خواه در زير خاک دفن شود يا در دریا غرق گردد يا بدنش بسوزد و دود شود. [۳]
نثر طوبى، ج ۲، ص ۲۸۱، «قبر».
مورد نظر در اين عنوان، هر دو معناى آن است و آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌هااز واژه‌هاى «قبر»، «جدث»، «مرقد»، «شقّ الأرض»، «اخراج الموتى»، «بعث» و ... استفاده شده است. ۲ - عناوین مرتبطحضور بر قبر (قرآن)، خروج از قبر (قرآن)، دفن در قبر (قرآن)، زیارت قبر (قرآن)، ساختن بنا بر قبر (قرآن)، سؤال در قبر (قرآن)، عذاب در قبر (قرآن)، غفلت از قبر (قرآن)، قبر اصحاب کهف (قرآن)، قبر کافران (قرآن)، قبر مسلمانان (قرآن)، قبر منافقان (قرآن)، قبرها در آستانه قیامت (قرآن). ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۲، ص۳۸۹، برگرفته از مقاله «قبر». رده‌های این صفحه : قبر | موضوعات قرآنی
|