زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

غنیمت





غنیمت در اصطلاحات فقه نظامی عبارت است از چیزی که مسلمانان در میدان کارزار با جنگ و پیروزی به دست آورده‌اند. غنیمت طبق شرایطی یا بین رزمندگان تقسیم می‌شود یا در مصالح عموم مسلمانان مصرف می‌شود.


۱ - معنای لغوی



غنیمت به معنی فیء و مالی است که عاید شخص می‌شود.

۲ - معنای اصطلاحی



در اصطلاح غنیمت عبارت است از چیزی که مسلمانان در میدان کارزار با جنگ و پیروزی به دست آورده‌اند. لیکن به اموالی که از راه اختلاس و غارت به چنگ آمده غنیمت گفته نمی‌شود.

۳ - غنیمت در باب خمس



در باب خمس، غنیمت به شرح زیر تعریف شده است: فایده‌ای که به دست آید، خواه بر اثر به کار بردن مالی باشد، مانند آنکه آن را در تجارت به کار می‌رود و سودی عایدش می‌گردد، و یا اینکه به علت داشتن حرفه و صنعتی باشد و مانند اینها. پس از جداکردن مخارج اولیّه از قبیل رضخ، جعایل، فضایل، نفل و مخارج تقسیم و نگهداری، خمس آن جدا شده و بقیه اگر اموال منقول باشد، بین رزمندگان تقسیم می‌شود؛ و اگر اموال غیر منقول باشد مانند زمین و...، تحت نظارت امام قرار گرفته و در مصالح عموم مسلمانان مصرف می‌شود.

۴ - پانویس


 
۱. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱۲، ص ۴۴۵، مادّه غنم     .
۲. ماوردی، علی بن محمد، الاقناع، ص۱۷۸.    
۳. محقق حلی، نجم‌الدین، شرایع الاسلام، ج۱، ص۲۹۱.    
۴. حلی، حسن بن یوسف، تذکرة الفقها، ج۱، ص۴۱۹.    
۵. مروارید، علی‌اصغر، ینابیع الفقهیه، ج۹، ص۱۶۲، کتاب الجهاد.    
۶. مروارید، علی‌اصغر، ینابیع الفقهیه، ج۹، ص۲۱۰، کتاب الجهاد.    
۷. مروارید، علی‌اصغر، ینابیع الفقهیه، ج۹، ص۲۵۳، کتاب الجهاد.    


۵ - منبع



جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۹۶.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.