غضب به منافقان (قرآن)نَفَق، ايجاد سوراخى در زمین است كه راه رهايى داشته باشد -همانند سوراخ موش- پايان يافتن و از بين رفتن. نفاق عبارت است از داخل شدن در شرع و دین از راهى و خروج از آن از راه ديگر، اظهار اسلام با اهل آن و مخفى كردن غير اسلام در درون، ظاهر و باطن متفاوت داشتن، دورویی، ریاکاری. [۴]
فرهنگ بزرگ سخن، ج ۸، ص ۷۸۸۲، «نفاق».
نفاق هم در ایمان است، هم طاعات، هم معاشرت با مردم. نفاق اعمّ از ریا است. در این مقاله آیات مرتبط با غضب به منافقان معرفی می‌شوند.۱ - غضب الهی به منافقانمنافقان، گرفتار خشم و غضب خداوند: ۱. ذلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا ما أَسْخَطَ اللَّهَ وَ كَرِهُوا رِضْوانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمالَهُمْ أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ أَنْ لَنْ يُخْرِجَ اللَّهُ أَضْغانَهُمْ. اين بخاطر آن است كه آنها از آنچه خداوند را به خشم مى‌آورد پيروى كردند و آنچه را موجب خشنودى او است كراهت داشتند لذا اعمالشان را حبط و نابود كرد. آيا كسانى كه در دلهايشان بيمارى است گمان كردند خدا كينه‌هايشان را ظاهر نمى‌كند؟! ۲. وَ يُعَذِّبَ الْمُنافِقِينَ وَ الْمُنافِقاتِ ... وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ .... و نيز مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرک را كه به خدا گمان بد مى‌برند مجازات كند، حوادث سويى (كه براى مؤمنان انتظار مى‌كشند) تنها بر خودشان نازل مى‌شود، خداوند آنها را غضب كرده، و آنها را از رحمت خود دور ساخته، و جهنم را براى آنها آماده كرده، و چه بد سرانجامى است. ۲ - پانویس۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۱۶۷، برگرفته از مقاله «غضب به منافقان». |