علی بن حجر سعدیابوالحسن علی بن حجر سعدی مروزی (۱۵۴-۲۴۴ق)، از شاعران و راویان اهلسنت قرن سوم هجری قمری در مرو بود. ۱ - معرفی اجمالیابوالحسن علی بن حجر بن ایاس مروزی سعدی، سال ۱۵۴ق در مرو به دنیا آمد و برای اشتغال به تحصیل راهی بغداد شد. در علوم قرآنی، ادب و شعر و حدیث تبحر پیدا کرد تا جایی که ابوبکر اعین دربارهاش میگوید: او یکی از سه مشایخ بزرگ خراسان بود. پس از چندین سال سکونت در بغداد، به مرو مراجعت کرد و تا آخر عمرش در آنجا ماند. وی از پدرش، اسحاق بن نجیح ملطّی، اسماعیل بن جعفر، علی بن مسهّر، عتاب بن بشیر، یحیی بن حمزه، سفیان بن عیینه، شریک بن عبدالله و دیگران حدیث شنیده و محمد بن اسماعیل بخاری، مسلم بن حجاج، ترمذی، نسائی، اسحاق بن خزیمه و بسیاری از خراسانیان از او روایت نقل کردهاند. ابوالحسن سعدی در نهایت به سال ۲۴۴ق در حدود ۹۹ سالگی در مرو از دنیا رفت. تالیفات او عبارتاند از: احکام القرآن و فوائد الحدیث. [۱۳]
حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۲۰.
۲ - پانویس۳ - منبع• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۵۷، برگرفته از مقاله «علی مروزی». ردههای این صفحه : ادیبان قرن 3 (قمری) | راویان اهلسنت قرن 3 (قمری) | شاعران قرن سوم | شخصیتهای قرن 3 (قمری) | محدثان اهلسنت قرن 3 (قمری) | مولفان قرن سوم
|