عبدالمطلب بن محمدحسین عباسآبادی اصفهانیعبدالمطلب بن محمدحسین عباسآبادی اصفهانی، از علمای قرن سیزدهم هجری در اصفهان بوده است. ۱ - معرفی اجمالیحاج عبدالمطلّب بن محمّدحسین عباس آبادی اصفهانی، عالم فاضل، از علمای قرن سیزدهم هجری در اصفهان بوده است. او اصلاً اهل محلّه عباسآباد اصفهان است. در عتبات عالیات نزد شیخ احمد احسائی به تحصیل پرداخته و در کاظمین ساکن شده است. از علمای مهم شیخیه در آن عهد بوده و در کتابهای خود به مخالفین شیخیه طعن زیاد وارد میکند. وی تا سال ۱۲۷۷ق زنده بوده و فوتش بعد از این سال رخ داده است. ۲ - آثار و تالیفاتکتب زیر از تالیفات اوست: ۱. «الحجه البالغه»، مطبوع؛ ۲. «رساله در حجیّت مطنّه»، عنوان هفتم از کتاب «الحجه البالغه» است؛ ۳. «حقائق التّمحید و التّمجید»؛ ۴. «رساله در بداء»، که در سال ۱۲۷۷ق تالیف شده است؛ ۵. «نجاه الدّارین فی الامر بین الامرین» که عنوان پنجم از کتاب «الحجه البالغه» است، مطبوع؛ ۶. «اسرار اعتقادات». [۱]
آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الکرام البرره، ج۲، ص۷۹۴-۷۹۵.
[۷]
مهدوی، سیدمصلحالدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۷۹۷.
[۸]
فهرست کتب خطی اصفهان، ج۱، ص۳۴۲-۳۴۴.
۳ - پانویس
۴ - منبعمهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۳۷۸. ردههای این صفحه : علمای اصفهان قرن 13 (قمری) | علمای ایران قرن 13 (قمری) | علمای شیخیه | نویسندگان اصفهان سده سیزدهم (قمری) | نویسندگان ایران سده سیزدهم(قمری)
|