عبدالله بن محمد بلخی (دائرةالمعارف‌مؤلفان‌اسلامی)ابوعلی عبدالله بن محمد بلخی (م ۲۹۵ق)، از محدثان و راویان اهل‌سنت قرن سوم هجری قمری در بغداد و نیشابور بود. ۱ - معرفی اجمالیابوعلی عبدالله بن محمد بن علی بن جعفر بلخی، اهل بلخ بود و از قتیبة بن سعید، ابراهیم بن یوسف ماکیانی و هدیة بن عبدالوهاب حدیث آموخت و نقل کرد و ابوحامد بن شرقی نیشابوری و خراسانی‌ها از او روایت کرده‌اند. رجال‌نویسان اهل‌سنت او را محدثی ثقه و حافظ دانسته و در حدیث از بزرگان محسوب کرده‌اند. او در بغداد و نیشابور حدیث نقل می‌کرد. سال مرگ او را اواخر سال ۲۹۵ق ذکر کرده‌اند و آثار وی، کتاب‌هایی در تاریخ، عِلَل و غیر آن می‌باشد که نام آنها در منابع نیامده است. [۱۱]
مدرس، محمد محروس عبداللطیف، مشایخ بلخ من الحنفیه، ج۱، ص۱۰۴.
۲ - پانویس
۳ - منبع• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۶۲، برگرفته از مقاله «عبدالله بلخی». |