ثقهثقه به معنای اطمینان بوده و در علم رجال به کسی اطلاق می‌شود که نسبت به دوری او از دروغ، اشتباه و فراموشی اطمینان وجود دارد. ۱ - معنای ثقهواژه ثقه در اصطلاح علمای رجال برابر با عدالت است. ریشه این واژه از وثوق به معنای اطمینان است و مقصود از آن کسی است که نسبت به دوری او از دروغ، اشتباه و فراموشی اطمینان وجود دارد؛ زیرا اگر قرار باشد شخص، عادت به دروغ، اشتباه یا فراموشی داشته باشد، چگونه می‌توان به گفتار او اطمینان داشت. نسبت به سایر گناهان غیر از دروغ نیز چنین است؛ زیرا انسان به سخن مثل شرابخوار اطمینان نمی‌یابد. [۱]
مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه، ج۲، ص۱۴۶- ۱۴۷.
۲ - دلالت ثقههرگاه این کلمه به طور مطلق در منابع رجالی بکار رود، در دلالت آن بر عدالت و ضابط‌بودن راویان جای اشکال نیست، اما در دلالت آن بر امامیه‌بودن راوی جای مناقشه است. ۳ - مأخذنصیری، علی، آشنایی با علوم حدیث. ۴ - پانویس
۵ - منبعمرکز اطلاع‌رسانی غدیر، برگرفته از مقاله «الفاظ جرح و تعدیل»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۳/۲۷. رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی | الفاظ مدح راوی
|