زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

عبداللطیف بن محمد بن عبداللطیف خجندی





صدرالدّین عبداللّطیف بن محمّد خجندی، از مشهورترین بزرگان آل خجند در قرن ششم هجری بود که ریاست شافعیان اصفهان را بر عهده داشت.


۱ - معرفی اجمالی



صدرالدّین ابوالقاسم عبداللّطیف بن محمّد بن عبداللّطیف بن محمّد بن ثابت خجندی، از مشهورترین بزرگان آل خجند است. در فقه و حدیث و شعر و ادب مهارت بسیار داشت. در رجب ۵۳۵ق در اصفهان متولّد شد، و در این شهر تحصیل نمود، سرانجام به ریاست شافعیان اصفهان برگزیده شد، و به تدریس پرداخت، و وعظ و خطابه ایراد نمود. وی سفری به بغداد رفته، از خلیفه خلعت گرفت، سپس به ایران بازگشت. در جمادی الاوّل ۵۸۰ در همدان به مرگ ناگهانی، عمرش به پایان رسید.

۲ - ویژگی‌های اخلاقی



او مردی سخاوتمند و باهمّت بود، و شعراء از عطایای او بهره‌مند، و مدّاح مناقب او بودند که از آن جمله‌اند: جمال الدّین عبدالرزّاق، کمال الدّین اسماعیل، خاقانی شروانی و مجیرالدّین بیلقانی. هم چنین اثیرالدّین اخسیکتی مرثیّه‌ای در وفات او سروده است. صدرالدّین خجندی به عربی و فارسی اشعاری سروده که در تذکره‌ها نقل شده است.
[۲] خلیل شروانی، جمال‌الدین، نزهه المجالس، ص۸۱، مقدّمه.
[۳] عوفی، محمد، لباب الالباب، تعلیقات، صص۷۹۹ و ۶۱۴.
[۴] معین، محمد، فرهنگ معین، ج۵، ص۹۷۵.
[۶] انوشه، حسن، دانشنامه ادب فارسی در آسیای مرکزی، ص۱۷-۱۸.
[۷] مجلّه یادگار، سال سوم، شماره ۱، شهریور ۱۳۲۵، ص۲۱-۲۷.


۳ - پانویس


 
۱. سبکی، تاج الدین، طبقات الشّافعیّه الکبری، ج۷، ص۱۸۶.    
۲. خلیل شروانی، جمال‌الدین، نزهه المجالس، ص۸۱، مقدّمه.
۳. عوفی، محمد، لباب الالباب، تعلیقات، صص۷۹۹ و ۶۱۴.
۴. معین، محمد، فرهنگ معین، ج۵، ص۹۷۵.
۵. مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، دایره المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ص۴۱۲.    
۶. انوشه، حسن، دانشنامه ادب فارسی در آسیای مرکزی، ص۱۷-۱۸.
۷. مجلّه یادگار، سال سوم، شماره ۱، شهریور ۱۳۲۵، ص۲۱-۲۷.


۴ - منبع


مهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۶۶.    


رده‌های این صفحه : آل خجند | رهبران شافعیه اصفهان | عالمان اصفهان | علمای آل خجند | علمای سده ششم (قمری) | علمای سده ششم اصفهان (قمری)




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.