سیدابوالحسن بن سیدمحمدجواد کتابی اصفهانیسیدابوالحسن بن سیدمحمدجواد کتابی اصفهانی، از فضلا و دانشمندان اصفهان در قرن چهارده هجری بوده است. ۱ - معرفی اجمالیسیّدابوالحسن کتابی بن حاج سیّدمحمّدجواد بن حاج سیّدمحمّدصادق کتابفروش، دانشمند فرزانه در حدود سال ۱۳۱۱ یا ۱۳۱۲ق در اصفهان متولّد شد. وی پس از تحصیل در محضر علمای عالی قدر اصفهان به نجف اشرف عزیمت نمود، و نزد علمای آن دیار خصوصا آخوند خراسانی، آقا سیّدمحمّدکاظم طباطبایی یزدی و شیخ فتح‌اللّه شریعت اصفهانی به تحصیل پرداخت سپس به اصفهان بازگشت. پس از قضایای متّحدالشّکل شدن لباس، ایشان عمامه را به کلاه تبدیل کرد، و به حرفه وکالت روی آورد. سرانجام همه آن اشتغالات را رها کرد، و در منزل انزوا اختیار نمود، ترک معاشرت با خلق را برگزید، و به مطالعه و عبادت مشغول شد، و جز مباحثه و گفت‌وگوی علمی با معدودی از اهل کمال، پیِ کار دیگری نرفت تا این که سرانجام در سال ۱۳۹۸ق وفات یافت، و در تکیه گلزار در تخت فولاد اصفهان مدفون گردید. آن مرحوم، کتابخانه‌ای قابل توجّه و آبرومند داشت که دارای نسخه‌های نفیس خطّی و چاپ سنگی بود، و بسیاری از آن‌ها را به کتابخانه آیت‌اللّه مرعشی در قم اهداء نمود، و یا به آن کتابخانه فروخت، و مابقی آن‌ها پس از وفات، به تملّک دیگران درآمد. او اگرچه اهل تالیف و تصنیف نبود؛ امّا تعدادی از نسخه‌های کتابخانه خود را کتابت نموده بود، و خطّ نسخ را زیبا می‌نوشت. حاج سیّدابوالحسن کتابی مردی فاضل و دانشمند بود؛ امّا طبع او ریاست دنیوی و اشتغالات روزمرّه را نمی‌پسندید، و خصوصا در نیمه دوم عمر خویش به مطالعه و عبادت پروردگار، رغبت بسیار نشان می‌داد، و در میان مردم به تقوا و قداست مشهور بود. (به نقل از محقّق و دانشمند گران مایه، جناب آقای دکتر محمّدباقر کتابی.) ۲ - منبعمهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۲۵۳. |