سیاحتسیاحت به معنی گردشگری است که از آن به مناسبت در باب صلات یاد کرده‌اند. ۱ - احکام ساحت۱.۱ - سفر به قصد سیاحتسفر کردن به قصد سیاحت جایز و با تحقق شرایط آن موجب قصر نماز مى‌شود [۱]
توضیح المسائل مراجع ج۱، ص۶۹۸ م۱۳۰۰.
۱.۲ - کسی که کارش گردشگری استلیکن کسى که جایى را به عنوان وطن انتخاب نکرده و کارش گردشگرى است، نمازش تمام و روزه‌اش صحیح است. [۲]
توضیح المسائل مراجع ۱، ص۷۰۶ م۱۳۱۵.
به عقیده امام خمینی جهت آن این است که از جمله اموری که در قصر خواندن برای مسافر معتبر است این است که سفر کردن، پیشه و کار او نباشد، مثل چهارپادار و نامه‌رسان و رانندگان و مانند این‌ها و ملوان و کشتیبانی که خارج از کشتی منزل دارند و کار در کشتی را برای خود حرفه قرار داده‌اند ازاین‌قبیل می‌باشند. ولی اگر منزلشان خود کشتی باشد، از صنف قبلی هستند. و درهرحال بر همه این‌ها واجب است در سفری که کارشان است، نماز را تمام بخوانند. و میزان آن است که سفر کردن به‌عنوان شغل و کارش صدق کند. و «از همین قبیل است جهانگردی که برای خود وطنی انتخاب نکرده و شغلش گردش و سیاحت است.» و ممکن است، جهانگرد جزء صنف ششم باشد. یعنی «کسانی که خانه‌به‌دوش هستند، مانند بعضی از بادیه‌نشین‌هایی که در بیابان‌ها می‌گردند و در محلی که آب و گیاه و چراگاه هست می‌مانند و جای معیّنی را انتخاب نمی‌کنند (و بعد از چندی به‌جای دیگر می‌روند) و ملوان‌ها و کشتیبان‌هایی که خانه‌شان در کشتی است، ازاین‌قبیل می‌باشند.» و درهرحال بر اینان (جهانگردانی که برای خود وطن انتخاب نکرده‌اند) تمام خواندن واجب است. ۲ - پانویس۳ - منبع• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۵۶۷. • ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر) ، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی |