زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ربای حلال





قرض دادن به امید گرفتن زیادی بدون شرط را ربای حلال می گویند که این عنوان در باب تجارت به کار رفته است.


۱ - تعریف ربای حلال



ربای حلال، مال افزون بر مقدار قرض، بدون شرط زیادى است.

۲ - منشاء کاربرد در فقه



منشأ کاربرد عنوان یاد شده در کلمات فقها، روایتی از امام صادق علیه السّلام بدین مضمون است که ربا دو گونه است: حلال و حرام . رباى حلال، آن است که شخصى مالى به دیگرى قرض دهد به طمع اینکه قرض گیرنده بیشتر از مقدار قرض به او برگرداند، بدون آنکه هنگام قرض چنین شرطی کرده باشد. دراین صورت، اگر قرض گیرنده، بیشتر از مقدار دریافتى به قرض دهنده برگرداند، مقدار زیادى بر او حلال است؛ هرچند از پاداش قرض الحسنه محروم خواهد شد.

۳ - تعریف ربای حرام



مقابل ربای حلال،ربای حرام قرار دارد که عبارت از قرض دادن به شرط زیادى است.

۴ - جواز گرفتن زیادی بدون شرط



قبول مقدار اضافه بر اصل قرض، در صورتى که شرط نشود، جایز است، هرچند کراهت دارد؛ لیکن بر قرض گیرنده مستحب است هنگام بازگرداندن قرض، مقدارى بر آن افزوده و به عنوان هدیه به قرض دهنده بدهد.

۵ - پانویس


 
۱. حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج۱۸،ص ۱۶۰- ۱۶۱.    
۲. سبزواری، عبدالاعلی، مهذب الأحکام فی بیان حلال و الحرام، ج۲۱،ص ۶۴- ۶۵.    


۶ - منبع



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۴، ص۵۴.    


رده‌های این صفحه : ربا | فقه




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.