خطبه قیاماین خطبه سخنان حضرت مهدی (علیه‌السّلام) در روز ظهور است. ۱ - محتوای خطبهحضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف پس از ظهور و پیش از قیام خطبه‌ای ایراد خواهد کرد. امام باقر (علیه‌السّلام) فرمود: قائم، آن هنگام (ظهور)در مکه است. پشت به بیت الله الحرام تکیه داده چنین ندا کند: «ای مردم! ما از خدا یاری می‌طلبیم و از مردمی که دعوت ما را اجابت کنند. ما اهل بیت پیامبرتان، محمد هستیم و سزاوارترین مردم به خدا و به محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌اله‌و‌سلم) ، هر کس دربارۀ آدم با من احتجاج کند، باید بداند که من نزدیک‌ترین کس به آدمم. هر کس دربارۀ نوح با من به گفت وگو برخیزد، بداند که من سزاوارترین کس به نوحم. هرکس دربارۀ ابراهیم با من احتجاج کند، بداند که شایسته‌ترین مردمان به ابراهیمم. هر کس در مورد محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌اله‌و‌سلم) با من محاجه نماید، بداند که من نزدیک‌ترین مردمان به محمدم. هر کس دربارۀ پیامبران با من گفت وگو کند، من سزاوارترین مردمان به پیامبرانم. آیا خدای تعالی در کتاب خویش نمی‌فرماید: ان الله اصطفی آدم و نوحا و آل ابراهیم و آل عمران علی العالمین ذریة بعضها من بعض و الله سمیع علیم؛ خدای متعال آدم و نوح و آل ابراهیم و آل عمران را بر جهانیان برگزید؛ فرزندانی که برخی از برخی دیگرند و خدا شنوا و دانا است. من بازمانده آدم، ذخیره‌ای از نوح، برگزیده‌ای از ابراهیم و انتخاب شده‌ای از محمد صلی الله علیه و اله و سلم هستم. بدانید هرکس در کتاب خدا با من به احتجاج برخیزد، من سزاوارترین مردم به کتاب خدا هستم. بدانید هر کس در سنت رسول خدا با من محاجه نماید، من به سنت رسول خدا سزاوارترینم. شما را به خدا سوگند! هر کس سخن را امروز بشنود، به دیگری که حاضر نیست برساند. به حق خدا و حق پیامبرش و به حق خودم که حق من بر شما، حق قرابت من به پیامبر خدا است از شما می‌خواهم مرا یاری نمایید و برابر کسانی که به ما ظلم کردند، از ما حفاظت کنید. ما را بیم دادند و به ما ستم کردند و ما را از دیار و فرزندانمان راندند. بر ما جور نمودند و حقمان را سلب کردند و اهل باطل بر ما دروغ بستند. خدا را؛ خدا را؛ ما را در نظر آورید، ما را رها نکنید و یاریمان کنید که خدای تعالی شما را یاری خواهد نمود. البته در بیانات نورانی معصومان (علیهم‌السّلام) خطبه‌های دیگری نیز به آن حضرت نسبت داده شده است. ۲ - عناوین مرتبطظهور، قیام . ۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه مهدویت، سلیمیان، خدامراد، ص۲۱۹-۲۲۰، برگرفته از مقاله « خطبه قیام ». |